در روز هاي گذشته شاهد يك همايش تحت عنوان دلواپسي بوديم ،آيا به‌راستي كساني هستند كه در حوزه اقتصاد نيز دلواپسي هايي داشته باشند.در گپي با دكتر مرتضي عزتي، استاد دانشگاه به اين موضوع پرداختيم.
اخيرا بحثي پيرامون دلواپسي در جامعه مطرح شده و گرد‌همايي هم در اين خصوص صورت گرفته ،به نظر شما بهتر نيست اين دلواپسي ها را در اقتصاد داشته باشيم؟
در ايران بسياري از گروه هاي سياسي با نگاه هاي ويژه در بزنگاه‌هاي سياسي، براي رسيدن به اهداف سياسي و گروهي خود نيروها را بسيج مي كنند و جو و جريان هاي سياسي مي‌سازند تا به حريف ضربه بزنند يا خود را برتر نشان دهند.اين گروه ها از امكانات جامعه بهره مي‌برند و اهداف خود را پيگيري مي‌كنند. در اين فضا كمتر مي‌بينيم ،آنهايي كه با دلسوزي و پيروي از گروه‌هاي سياسي و بدون پي‌جويي منافع شخصي و گروهي و بر پايه علم و دانش دل نگران جامعه و آينده آن هستند، سخنانشان به گوش ديگران برسد.
اقتصاددانان؟
بله ،بسياري از اقتصاددانان و قريب به اتفاق مردم دل‌نگران شغل، تورم، مسكن، خوراك و مانند اينها هستند اما برخي بر طبل توخالي منافع گروهي مي‌نوازند.چرا رسانه ها و سياسيون هميشه پيگير جريان هاي گروه‌هاي سياسي اندك جامعه هستند و دانشمندان و دلسوزان را فراموش كرده‌اند؟چرا مردم و دل‌نگراني آنها فراموش مي شود و دلواپسي اندكي با اهداف و منافع فردي و گروهي بر سر زبان برخی مسئولان مي آيد.چرارسانه ها و مسئولان و آنهايي كه ادعاي دلسوزي براي جامعه را دارند دل نگران و مشکلات اقتصاد نيستند؟چرا دل نگران رکود اقتصاد نيستند؟بي‌شك اولويت نخست كشور در شرايط امروز و هر روز ديگر رفع مشکلات اقتصادی و فساد اقتصادی است.
چه بايد كرد؟
براي شناخت بهتر آنچه براي ايران لازم است بايد به دامن دانشمنداني كه علم اداره جامعه رادارند چنگ بزنيم و از آنان طلب ياري كنيم.دشمن خواهان تداوم روند نادرست مديريت و سياست‌گذاري است و همواره آرزوهاي خود را پيگيري مي كند.هر انسان انديشه ورزي شعور را جاي شعار مي گذارد و با تعقل ارزش گزينه هاي گوناگون را براي آينده بلند مدت مي سنجد و بر پايه اين سنجيده ها بهترين گزينه را بر مي گزيند.عاقل آب خود را در آسياب گزينه اي كم ارزش نمي ريزد.امروز هر دانشمندي مي داند كه پايه پيشرفت همه جانبه كشور اقتصاد ،علم و سلامت اجتماع است و بايد دل نگران اينها باشيم.
چه دل‌نگراني هاي اقتصادي داشته باشيم؟
در گام نخست بايد دل نگران اقتصاد باشيم تا اقتصادمان هر روز عقب‌تر نرود.تا شغل و درآمد داشته باشيم، تا پول داشته باشيم و دانشمندان خود را حفظ كنيم،تا پول داشته باشيم و هزينه هاي علم و فن‌آوري هسته اي را فراهم كنيم.چه چيزي مهم تر از آن است كه ما فقر را از سرزمين مان بيرون كنيم ؟چه چيزي مهم تر از آن است كه مردم ما دچار مشکل اقتصادی نباشند؟چه چيزي مهم تر از آن كه جوانان ما شغل داشته باشند؟و چه چيزي مهم تر از آن است كه اقتصاد ما رونق بگيرد؟
