آران مغان، هنگامی که از کوچه پس کوچه های شهرمان عبور می کنیم شاهد نوشتن مطالب زیادی با مضمون های گوناگون بر روی دیوارها هستیم و در حال حاضر یکی از مشکلاتی که باعث مخدوش شدن منظره شهری پارس آباد شده دیوارنویسی است، زیرا دیوار نویسی و استفاده نابجا از در و دیوار منازل مسکونی، ادارات، مغازه ها و غیره برای درج آگهی ها، تبلیغات، تصاویر و تکثیر استخدامی ها در شهر به طور چشمگیری افزایش یافته است.
استفاده از اسپری های رنگارنگ برای نوشتن جملات تبلیغاتی بویژه در ایام نزدیک به انتخابات شوراهای شهر، درج شماره تلفن آژانس ها و شرکتها و مغازه ها در کنار آنها جملاتی که از لحاظ اخلاقی نیز مناسب نیستند امروزه به معضلی تبدیل شده و هرکسی که بخواهد خبر تأسیس مغازه، راه اندازی شغل جدید، استخدام افراد و یا درد و دلش را به سمع و نظر مردم برساند اسپری را برداشته و بر در و دیوارهای شهر می نویسد و آنها را خط خطی می کند.
دیوارهای شهر پارس آباد سالهاست که زیر خطوط سیاه تبلیغات رنگارنگ، گم شده اند. خطوطی که هرکدام زخمی را می ماند که صورت معابر را در نگاه رهگذران زشت کرده است.
شهر روز به روز بزرگ می شود و روز به روز از ظاهر سنتی خود فاصله می گیرد، ساختمان های چند طبقه بر سینه ی دشت وسیع شهر عمود می شود و ویترین ها شفاف تر رهگذران را نشان می دهند. اما آنچه آزاردهنده است زخم خطوطی است که سالهاست یا شاید هم چند زمان کوتاهی است که بر صورت دیوارهای شهر حک شده و گویا دست مسئولیتی خیال نداشته به پاک کردن شان آستینی بالا بزند.
خیابان ها و کوچه های شهر را که چرخی بزنی دیوارهایی را می بینی که هنوز پر از خطوط نازیبا و درهمی است که مدت هاست روی هم انباشته شده تا زیبایی را از شهرگرفته و آن را در نگاه رهگذرانش زشت جلوه دهد. بهانه های بسیاری دست به دست هم داده تا هربار و هرسال دیوارهای شهر شاهد جملات و خطوطی باشد که گویا تمامی ندارد.
