صرایران؛ جعفر محمدی -تعداد شهدای جنگ تحمیلی را، متفاوت ذکر کرده اند، از 190 هزار تا 230 هزار و البته آمار افواهی یک میلیون شهید نیز وجود دارد که قطعاً مقرون به صحت نیست.
هر چه باشد، شاید برای خواننده این سطرها ، فقط یک عدد است اما برای نفر به نفر آنانی که جان شان را در آن 8 سال از دست داده اند، آنچه اتفاق افتاده ، "از دست دادن تنها فرصت زندگی از ازل تا ابد" بود.
امروز اگر می نویسیم ، می خوانیم ، سقفی بر سر داریم ، عشق داریم ، کودکان مان را به مدرسه می فرستیم ، کار می کنیم ، انتقاد می کنیم ،می گوییم ، می خندیم، می خوریم ، می آشامیم و نفس می کشیم ، تک تک مان مدیون همه آنانی هستیم که در "روزگار بازشناسی مرد از نامرد" ، لباس عافیت از تن کندند و لباس رزم پوشیدند، خیلی های شان بازگشتند ، خیلی هایشان بخشی از وجودشان را در میدان جنگ گذاشتند و به خانه آمدند و خیلی ها هم به شهادت رسیدند.
در کنار این وامداری عمومی نسبت به مردان دفاع مقدس ، آنان که بر صندلی های مهم مدیریتی تکیه زده اند، به طور خاص مدیون شهیدان هستند.
تعداد پست های مهم کشور و استانی را تا 3000 عنوان کرده اند و اگر تعداد شهدا را بر این آن تقسیم کنیم در خواهیم یافت که برای هر صندلی مسؤولان به طور متوسط به تعداد شهدای کربلا ، شهید وجود دارد. به عبارتی برای هر صندلی که مسؤولان ارشد کشوری و استانی بر آن تکیه زده اند، یک کربلا به پا شده است و چه بد مردمانی هستند اگر بر آن کرسی ها تکیه بزنند و یادشان برود که پایه های میزها و صندلی هایشان سرخ رنگ است و برای همان صندلی که رویش نشسته اند ، 72 نفر به خونشان غلتیده اند و اکنون در زیر خاک اند.
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
کریم حمیدی نژاد
دوشنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۷:۳۱
بورس نیوز عزیزپشت مردان مرد کسانی بودند که شهادت انها دیداند واما پا پس نگشیدندواحساساتی نشدند وجنگیدند تا در این خاک بیگانه قدم نگذارند انان سالم برگشتند نه نامی از انان برده میشود ونه در جایی گفته می شود به درستی انان مردان هستند بی ادعا که در سایه سکوت زندگی خواهند کرد وخواهند مرد نه شهید هستند ونه جانباز بلکه شهیدانی هستند که زنده در خاک قدم می گذارندونامداران بی نامی هستند که حتی تاریخ هم از انان یاد نخواهد کرد مردانی که اگر نمی ماندند حالا ایرانی نبود که این مدیران پشت میز بنشیند مردانی که اموزشهای نظامی که دیده بودند وبه درستی بکار بستند تا زنده بمانند برای ایران واسلام چرا که غرت داشتند شاید هنوزهم غرت دارند که هیچ حقی نخواهند با انکه این حق مال انهاست اما نخواستند وهیچ امتیازی به انها داده نشد بلکه بیشتر گرفته شد البته این امتیازات مال این دنیا ست شاید عمری کوتاه ولی در دنیایدیگر این مردان بی اجر امروز پاداشی نیکو خواهند گرفت
پاسخ
اخبار روز
خبرنامه