سازمانی که از تولیدکننده حمایت نمی کند!

براساس گزارش بورس نیوز، شکر به عنوان یک کالای اساسی با اهمیت از جمله محصولاتی است که علی رغم نیاز روز افزون داخلی به آن با تأثیر گذاری مستقیم بر زندگی مردم هنوز نتوانسته به عنوان یک محصول خودکفا در کشور معرفی شود و همچنان باید برای رفع نیاز داخل چشممان به مرزهای خارج باشد. اما به راستی دلیل این موضوع با توجه به وجود شرکت های تولیدکننده داخلی در صنعت مذکور با توان تخصصی بالا در چیست؟

چندی پیش سازمان حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده خبر از افزایش 45 درصدی نرخ چغندر به عنوان ماده اولیه تولیدکنندگان قند و شکر داد که همین موضوع سبب شد تا شرکت های تولیدی به واسطه انجمن خود درخواست افزایش 30 درصدی محصولات خود را به سازمان مذکور ارایه نمایند اما این سازمان به بهانه اینکه افزایش قیمت شکر در شرایط فعلی صحیح نیست این موضوع را به هفته های آتی موکول کرد.

حال سوال اینجاست که چرا شرایط فعلی تنها برای تولیدکنندگان مهیا نیست و چغندر کاران از شرایط رشد قیمت محصول برخوردارند؟ اگر امکان دارد یک مقام مسئول توضیحی در خصوص این شرایط ارایه کند تا ما نیز یک آشنایی نسبی با این شرایط پیدا کنیم؟

اما نکته دوم اینکه چرا سازمان مذکور به جای ایجاد شرایطی مطلوب برای هر دو طرف تولیدکننده و مصرف کننده و حمایت از آنها، طرف تولیدکننده را نادیده گرفته و با افزایش هزینه های آنها اقدام به حمایت از مصرف کننده به قیمت زیان نمودن تولید کننده می نماید؟ موضوعی که در بلندمدت موجب وارد شدن فشار برطرف مصرف کننده نیز می گردد.

آیا بهتر نیست با بستن درب های واردات این محصول و حمایت از تولیدکننده هم در تولید این کالای اساسی به خودکفایی دست پیدا کنیم و هم برای تعیین قیمت این محصول اساسی و پراهمیت در زندگی مردم خودمان تصمیم بگیریم نه تولیدکننده خارجی؟!