آیا کلید تدبیر در بورس گم شده؟

متاسفانه ظاهرأ تمايل دولت به جاي رونق بخشيدن معقولانه به بازارها بيشتر درجهت تخريب آنهاست تا از اين طريق با حفظ نرخ بهره بالاي بانكي بتواند سرمايه ها را متمركز كرده و كنترل تورم را به دست گيرد . اين در حالي است كه مسئولان امر در مصاحبه ها و اظهار نظرهاي خود در مقاطع زماني گذشته لفظأ از بازار سرمايه حمايت كرده و افراد حقيقي را نيز تشويق به سرمايه گذاري در اين بازار نمودند.

واقعيت امر اين است كه همانطور كه خود دولتمردان اقتصادي بهتر از هر كسي مي دانند؛ حفظ و كنترل تورم به موازات حفظ نرخ بهره بانكي بالا؛ هيچ گاه منجر به خروج از ركود نخواهد شد.

پرسش اساسي اين است كه آيا دولت اصولأ اعتقاد به بازار سرمايه به عنوان يك بازار سرمايه گذاري و تامين مالي دارد يا خير؟

آنچه تاكنون مشاهده شده نشان مي دهد كه چنين اعتقادي در بدنه دولت وجود ندارد. گواه اين ادعا اين است كه چنانچه به آمار رجوع مي كنيم مي بينيم كه در يك سال اخير ارزش بازار سرمايه كشور (پس از حذف شركتهاي عرضه شده طي يك سال اخير) معادل 40 هزار ميليارد تومان يا حدود 12 ميليارد دلار كاهش يافته است يعني يك افت 10 درصدي در ارزش بازار سرمايه. اين كاهش ارزش معنایي جز ايجاد ركود در بازار سرمايه ندارد. جاي تعجب است كه دولتي كه در ساير بخش ها و بازارها رفتار و تدبير عقلايي از خود نشان داده است چگونه است كه در بازار سرمايه كشور هيچ گونه تدبير قابل قبولي ارائه نكرده است. اين در حالي است كه برخلاف ساير بازارها؛ عمده فعالان بازار سرمايه جزء افراد خبره؛ متخصص و تحصيل كرده اين مرز و بومند و عمومأ با اتكا به دانش و تجربه خود اقدام به سرمايه گذاري مي نمايند. چنانچه دولت فقط با انجام وظايف خود در بخش بازار سرمايه از طريق سازمان ها و نهادهاي دولتي و شبه دولتي فعال در بازار؛ اقدام به بازارگرداني واقعي (نه سفته بازي) نمايد؛ اولأ مانع از افت و ركود بازار سرمايه مي گردد و ثانيأ با رشد منطقي سهام ارزشمند بازار؛ مانع از بروز رفتارهاي سفته بازانه در سهام كوچك و يا سهام كم ارزش مي شود.

سئوال نهايي اين است كه آيا دولت به اهميت نقش و جايگاه خود در بازار سرمايه واقف است؟ آيا حاضر است صرفأ با اجراي وظايف خود؛ منافع سهامداران را حفظ نمايد؟

احمدحسین عظیمی – کارشناس بازار سرمایه