این هواپیمای فوق آیرودینامیک را می توان سردمدار طرح های خلاقانه هواپیماهای آینده ناسا به شمار آورد. دانشمندان این آژانس فضانوردی با همکاری شرکت خصوصی لاکهید مارتین بر روی این ایده کار می کنند. آنها با استفاده از تازه ترین پیشرفتهای صورت گرفته در زمینه شبیه سازی های رایانه ای، مدلهای مجازی این هواپیما را در تونل باد مورد بررسی قرار می دهند. این هواپیما در زمره سیستم های مافوق صوت آینده قرار می گیرد. تولید حداقل آلاینده کربنی از مهمترین ویژگی این فناوری منحصربفرد به شمار می آید.
این طرح مفهومی متعلق به هواپیمایی است که قابلیت پرواز با سرعت صوت را دارد. محققان مرکز تحقیقات "لانگلی" ناسا آن را طراحی و ساخته اند و هم اکنون بر روی فاکتورهایی کار می کنند که صدای قابل توجه آن را به حداقل برسانند. از جمله فناوری های به کار رفته در آن می توان به سیستم پیش رانش F-100 و همچنین کل ساختار آن – کشیده و کاملا آیرودینامیک – اشاره کرد.
ناسا عنوان hybrid wing body را برای این هواپیمای خاص انتخاب کرده است هرچند در بسیاری از موارد از عنوان رسمی تر N3-X نیز استفاده می کند. این سیستم فوق مدرن مجهز به بالهای پهن و بزرگی است که مبتنی بر سیستم دوگانه سوز به پرواز درمی آید. بالها به شکل هنرمندانه ای با بدنه هواپیما تلفیق شده اند که نتیجه آن دستیابی به ساختاری آیرودینامیک و تبع آن کاهش چشمگیر مصرف سوخت، سر و صدا و آلاینده های کربنی است. تمامی این امتیازات خاص به واسطه بهره گیری از موتورهای برقی پرقدرتی است که در ساختار آن مشاهده می شود.
ناسا تصاویر رایانه ای از یکی از هواپیماهای احتمالی خود در آینده را رونمایی کرده که بیشتر شبیه بالی شناور در آسمان است. در این فناوری جدید دو فاکتور مهم یعنی پرواز با راندمان بالا و سر و صدای بسیار کم بیش از سایر موارد به چشم می آید. این طرح از سوی شرکت "نورتراپ گرامن" ارایه شده و پیش بینی می شود در صورت ساخت در ابتدا برای جابجایی بار و سپس حمل و نقل مسافران به کار گرفته شود.
این طرح هم از سوی مهندسان خلاق شرکت "نورتراپ گرامن" برای ناسا ارایه شده است. این هواپیما که آن هم در رده هواپیماهای پهن بال قرار می گیرد مجهز به چهار موتور ساخت شرکت "رولزرویس" خواهد بود. این شرکت تاکنون از این نوع طرح ها برای ساخت هواپیماهای نظامی بهره گرفته است اما حالا قرار است نسخه غیرنظامی آن جهت جابجایی مسافران عادی تولید شود.
در آینده ای نه چندان دور هواپیماهایی ساخته می شوند که دنباله بالهای آنها به طرز خاصی با انتهای هواپیما در ارتباط خواهد بود. این تکنیک که در اصطلاح "بال مشترک" نامیده می شود با هدف کاستن از مصرف سوخت، کاهش سر و صدا در هواپیماهای مافوق صوت و در نهایت کاستن از حجم آلاینده های کربنی ارایه شده است. پیش بینی می شود در سال 2020 هواپیمای مسافربری با بهره گیری از این روش طراحی و ساخته شود.
منبع:تهران پرس
