بورس‌نیوز، قدیمی ترین پایگاه خبری بازار سرمایه ایران

      
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۰
وضع این روزهای بازار سرمایه، به عنوان آئینه اقتصادی کشور همچون سایر حوزه ها، اسفبار است و این ماحصل سیاست پولی و انقباضی بی رحمانه اقتصادی است که جز کنترل تورم، آن هم به هر قیمت ممکن، از جمله به قیمت رکود در کل اقتصاد، گویی هیچ فایده دیگری ندارد.
کد خبر : ۱۵۳۳۲۳

وضع این روزهای بازار سرمایه، به عنوان آئینه اقتصادی کشور همچون سایر حوزه ها، اسفبار است و این ماحصل سیاست پولی و انقباضی بی رحمانه اقتصادی است که جز کنترل تورم، آن هم به هر قیمت ممکن، از جمله به قیمت رکود در کل اقتصاد، گویی هیچ فایده دیگری ندارد. امروز بیش از هر زمان دیگری برای فعالان اقتصادی روشن است که شرایط رکودی موجود فقط ناشی از تحریم ها نیست، بلکه از بی تدبیری مفرط در حوزه سیاست گذاری اقتصادی حکایت دارد.

اعمال نرخ بهره بین بانکی (موسوم به نرخ بهره شبانه) در بانک مرکزی در سطح 34 درصد، بانکها را در شرایطی قرار داده که برای حفظ تعادل در منابع و مصارف خود، نرخ سود 30 الی 32 درصد را طی قراردادهای جداگانه به پس اندازهای بزرگ میان مدت پیشنهاد می نمایند و این گونه است که نقدینگی کشور در خدمت به تعادل رساندن بانکهای ورشکسته ای قرار گرفته است که بخش قابل توجهی از منابع خود را در بخش مسکن دفن کرده و تحت هیچ شرایطی و در آینده نزدیک، قادر به خارج کردن خود از این منجلاب نیستند. اما چه باید کرد؟

1) تعدیل سیاست پولی انقباضی و مالی از طریق قراردادن حاشیه سود بانکی (Spread) در سطح 3 درصد بالاتر از تورم 14.8 درصدی و تعدیل سیاست های مالیاتی و مخارج دولت. آنچه مسلم است سیاست پولی و مالی سرسختانه دولت، شرایط رکودی بی سابقه ای را در فضای اقتصادی کشور حاکم کرده است.

دانش آموختگان علم اقتصاد به خوبی می دانند که شرط تعادل در فضای اقتصادی کشور، اعمال سیاست های متناسب پولی و مالی است به عبارت دیگر برای حفظ سطح مشخصی از تولید و اشتغال، بایستی سیاست های پولی و مالی به گونه ای به کار گرفته شود که منجر به کاهش تولید ناخالص ملی نگردد. اعمال بی رحمانه ترین سیاست های انقباضی پولی و مالی به صورت توأمان، همانند قیچی بران، تار و پود اقتصادی کشور را از هم گسسته است (تحلیل نمودار هایIS و LM در اقتصاد کلان).

تداوم این وضعیت نه تنها تولید ناخالص ملی را کاهش خواهد داد، بلکه با به تعطیلی کشاندن واحدهای تولیدی (یکی پس از دیگری)، شرایط بحرانی را برای اشتغال که روی دیگر بیکاری است، رقم خواهد زد. بر اساس آمار منتشر شده در روزنامه همشهری (94.5.24) به نقل از رئیس اتاق بازرگانی، از 82 هزار واحد صنعتی کشور، حدود 14 هزار واحد تعطیل، حدود 22 هزار واحد نیمه تعطیل و 14 هزار واحد، با حدود 70 درصد ظرفیت مشغول به کار هستند. گزارشات ناامیدکننده 3 ماهه شرکتهای بورسی نیز موید همین امر است. بر همگان روشن است که بیکاری تبعات اجتماعی در پی دارد و بنیان های جامعه را از هم می پاشد. به همین دلیل است که سیاستهای ضدتورمی به هر قیمتی پسندیده نیست و سیاست های رفع رکود، در مقایسه با سیاست های ضدتورمی در اولویت قرار دارد. 

توجه داریم که اقتصاد ایران شاهد شرایط رکود تورمی (Stagflation) است و در بکارگیری سیاستهای اقتصادی نیازمند دقت ویژه است. زیرا سیاست هایی که قادر است تورم را تخفیف دهد، رکود را دامن می زند و بالعکس سیاست هایی که می تواند رکود را بهبود بخشد، تورم را تحریک می کند.

2) با فرض آنکه آمار اعلامی نرخ تورم از سوی مرکز آمار ایران و بانک مرکزی را در سطح 14.8 درصد صحیح بدانیم، در این صورت، حاشیه سود بانکی (Spread) به جای 3 درصد، در سطح 17.2 (14.8-32) درصد قرار دارد. این موضوع نشان می دهد که دولت و بانک مرکزی بایستی اصلاحات بانکی را از خود شروع کنند و به تدریج نسبت به کاهش نرخ سود بین بانکی (نرخ شبانه بانکی) از 34 درصد فعلی به سطوح تعادلی، یعنی 3 الی 4 درصد بالاتر از نرخ سودی که بایستی در سیستم بانکی اعمال شود، تقلیل دهند (21.8=4+3+14.8).

شایان ذکر است که اگر چه سود سپرده گذاری های خرد کمتر از یکسال به صورت روزشمار در محدوده 20 درصد و کمتر قرار دارد، لیکن بانکها برای تعادل بخشی بین منابع و مصارف خود و جهت تن ندادن به نرخ شبانه 34 درصدی بانک مرکزی، پیشنهاد دریافت سود 28 ، 30 و حتی 32 درصدی به سپرده های بزرگ و طی قرارداد جداگانه اقدام می کنند و این موضوع می تواند به عاملی در جهت ظهور "پدیده پونزی" در اقتصاد ایران تبدیل شود که نتیجه آن به شکل گیری بحرانی شبیه بحران سال 2008 امریکا منجر خواهد شد.

نسخه

تحت این شرایط سوال اساسی آن است که با سیاست ها و تدابیر اقتصادی موجود، آیا باید منتظر شکل گیری بحران اعتبارات از بخش مسکن به بخش بانکی و سپس کلیت اقتصاد ایران بود یا خیر؟

آنچه مسلم است تاکنون بخش قابل توجهی از منابع توسط سیستم بانکی از طریق بانکهای مختلف و از طریق خط اعتباری ویژه بانک مرکزی در بانک مسکن جهت پیشبرد پروژه های مسکن مهر در بخش مسکن مدفون شده و تا 2.5 سال آینده قابل بازیابی نخواهند بود و بدین ترتیب 2 تکه اول از پازل که عبارتند از شکل گیری بحران در بخش مسکن و سرایت آن از طریق اعتبارات به بانکها تکمیل شده است و به نظر می رسد باید در انتظار تکمیل تکه سوم پازل بود... مگر آنکه سیاست های اقتصادی پیشگیرانه اعمال شود که با این رویکرد فعلی بعید است...!!!

البته باید توجه داشت که بانکها با زبردستی خاصی وضعیت نگران کننده موجود در حسابهای خود را از طریق حساب سازی، به صورت شفاف در صورتهای مالی منعکس نمی کنند و با این اقدام، ضمن به تعویق انداختن ورشکستگی خود، به امید رونق بخش مسکن و حل مشکل در آینده نزدیک نشسته اند و گرنه باید شاهد حراج املاک به نرخ کمتر از قیمت تمام شده- آنگونه که در بحران 2008 در امریکا اتفاق افتاد- می بودیم.

نسخه

بر این اساس پیشنهاد می کنیم وزیر اقتصاد مشاوره ای با دکتر نوریل روبینی[1] پیشگوی بحران بزرگ 2008 داشته باشند، تا بلکه با تعدیل سیاستهای سخت و بی رحمانه پولی و مالی انقباضی کنونی و حتی با بکارگیری سیاست های تسهیل مالی کنترل شده در قالب بسته های نجات مالی در شرایط مناسب در آینده، چاره ای به حال این محتضر آرمیده در بستر بیماری (اقتصاد ایران) اندیشیده شود. توجه داریم که پس از وقوع بحران مالی 2008، فدرال رزرو با بکارگیری سیاست تسهیل مالی Quantitative easy)) در قالب بسته های موسوم به EQ1 ، EQ2 و حتی EQ3 به کمک اقتصاد بحران زده امریکا شتافت و در مدت زمان کوتاهی موفق شد که ثبات را به بازارهای مالی و پولی برگرداند. در حالی که در صورت عدم دخالت بانک مرکزی امریکا، سالها طول می کشید تا اقتصاد امریکا و سایر اقتصادهای بزرگ جهان از کمند تبعات منفی آن خارج شوند. البته اگر چه اعمال سیاست تسهیل مالی منجر به کاهش ارزش چشمگیر دلار در بازارهای جهانی گردید و دلار امریکا به نازل ترین سطح در طول تاریخ حیات خود تنزل یافت، اما نجات اقتصاد امریکا و جهان از کمند بحران که هدف اولی تری بود، تأمین شد.

در پایان ذکر یک نکته تکمیلی را لازم می دانم و آن اینکه بازار سرمایه در مقایسه با بازار مسکن علی رغم اندازه بسیار کوچکتر آن، از نقدشوندگی بالاتری برخوردار است و در شرایط جاری که رکود در بخش مسکن به صورت گسترده وجود دارد و قابلیت نقدشوندگی املاک مخصوصاً در اندازه بزرگ وجود ندارد، فعالان اقتصادی از اوراق بهادار و سهام به عنوان نقدشونده ترین دارایی جهت مدیریت معیشت روزمره خود استفاده می کنند و از این طریق بازار سرمایه بامازاد عرضه روبرو شده و این چنین است که در این شرایط سخت رکودی، بازار سرمایه باوجود جثه نحیف خود، جور عدم نقدشوندگی دارایی در بازارهای دیگر را نیز به دوش می کشد.

بنابراین باید هشیار بود که قفل شدن بازار سرمایه، خود به تشدید وضعیت رکودی در یک دور باطل منجر خواهد شد و از این جهت باید هشدار داد که ممکن است بحران در اقتصاد ایران برعکس سایر نقاط جهان، از بورس اوراق بهادار سردرآورد، فرآیندی که بازنده اصلی آن در درجه اول خود دولت خواهد بود، زیرا نه تنها مجبور است دارایی های خود را به قیمت نازلی در این بازار بفروش برساند، بلکه در اثر رکود و حجم معاملات پایین، درآمد مالیاتی اش از طریق بورس به شدت افت خواهد کرد.



[1] دکتر نوریل روبینی اقتصاددان و استادکنونی دانشگاه نیویورک می باشد. او ایرانی الاصل بوده و در سال 1959 در استانبول به دنیا آمد. در سن دو سالگی به همراه خانواده اش به ایران بازگشت ولی چندی بعد به اسرائیل مهاجرت کردند. سپس به ایتالیا و سرانجام امریکا رفتند. او فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد می باشد و از معدود اقتصاددانانی است که توانست با چیره دستی خاصی بحران اقتصادی سال 2008 را پیش بینی کند. البته پیش تر، همین اقتصاددان، بحران مالی جنوب شرقی آسیا را نیز در سال 1997 پیش بینی نموده بود. اساس پیش بینی او در خصوص بحران های مذکور آن بوده است که او با رصد شکل گیری بحران در یکی از بخش های اقتصادی، احتمال سرایت آن را به سایر بازارها و در نهایت کل اقتصاد تخمین می زده است و بدین ترتیب وقوع بحران را پیشاپیش حدس می زد. او همچنین در حال حاضر ریاست شرکت مشاوره اقتصادی "روبینی گلوبال اکنامیکز" را بر عهده دارد.

اشتراک گذاری :
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
بانوی ایرانی
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۸:۴۲
زمانی ک دانشگاه ازاد تاسیس شد نمایندگان مجلس وقت نگرانی از رشته پزشکی این دانشگاه را داشتند که دانشجویانی که باری به هر جهت مدرک خواهند گرفت جان مردم در خطر است .ولی فکر رشته های دیگر از جمله اقتصاد.حقوق .علوم سیاسی .نبودند
ahmad
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۶
از همون اولی که این دولت سر کار امد فقط دنبال این بود که با همکاری رییس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد و وزیر راه قفل رکود مسکن را باز کنند و به قول خودشان بخش مسکن را رونق دهند تا هم تا بانکها نتوانند املاک و دارایی ها خودشان را بفروشنند و هم احتمالا املاک خودشان و دوستان سفارش شده که هر تلاشی میکنند ظاهری بخش مسکن تلاش نمکند اانها میخواهن بانکها را که منشا همه چالشهای اقتصادی و تورم در کشور است و با اختلاسها که شده است و همگی ورشکسته هستنند را به هر قیمتی از جیب مردم نجات دهند حتی به نابدی تولید و ورشکستگی تولید کنندگان به نظر من بانکها را به حال خود رها کنید تا این منجلاب که در این چند سال برای اقتصاد درست کردهاند و تمام املاک باارزش را خریدنند و جز داراییهای خودشان کردنند امروز به هر قیمتی بفروشند و به تعادل برسند چرا از جیب مردم و دولت خرج میکنید اینها با تاخت و تازی که در بخش مسکن و تجارت و سایر بازاهای پولی و مالی و دلار وسکه کردنند و بورس بازی کردنند و میکنند و از این بابا مردم تاوان این هرج و مرج که در اقتصاد را انداختنند را دادند و ایندگان صد نسل بعد هم خواهند داد و الان هم برای نجات انها که البته دارایی های خود را که از خون و گرده این مردم جمع کردنند و الان حاضر به فروش ان نیستنند و میخواهند دوباره با پول این مردم کشور را به بحران اقتصادی بکشنند وتامین پول و سرمایه چرا دولت و مردم باید مجددا تاوان ریخت وپاش ها و خلاف قانون انها را بدهند
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۷
مطمئن باشید با این روندی که ذولت در پیش گرفته ارزش سهام و قیمت ها با پایین ترین حد ممکن و به پایین ترین سطحی که حتی تصورش رو هم نمیشه داشت معامله خواهند شد.مصیبت عظمی رفتار اقتصادی دولت و نه یارانه ها
مجید آباد
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۸
سلام آقای کارشناس :
مگه شما نمیدونی که توی این مملکن کارهای بزرگ رو به هرکس هرکسی نمیدهند ؟ کار کوچیک مرد بزرگ میخواد. ما توی کشوری زندگی میکنیم که کارهای بزرگ رو آدمهای کوچک انجام میدن که اگه اشتباهی بوجود آمد بشه یجوری ماسمالی کرد . اینجا آدمهای بزرگ کارهای کوچک میکنند و آدمهای کوچک کارهای بزرگ
پیگیر
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۹
مقاله ی شما رو خوندم و با نظر شما موافقم
ناشناس
ROMANIA
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۵
دولت فقط اعتقاد به این داره که باید با بالا بردن شدید سود بانکی و به هر قیمتی تورم را بیاره پایین.
که بالا بردن شدید و عجیب سود بانکی (بیشتر از 2 برابر تورم) موجب پارک شدن پولها در بانکها شده و باعث عمیقتر شدن رکود و بیکاری و تعطیلی تولید و پایینتر از هسته سخت نیامدن تورم شده.
چون هیچ فعالیت مولدی نیست که به اندازهء 30% سود داشته باشد آنهم بدون ریسک و فعالیت درصورت ادامهء روند فعلی چرخ اقتصاد و تولید که درحال یخ زدن هست بکلی می ایستد که به نظر تا آخر دولت روحانی وضع همین خواهد بود!
ناشناس
ROMANIA
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۲
با این شرایط اقتصاد ایران دچار فروپاشی خواهد شد، یا دلار به 5000 تومان جهش خواهد یافت.
چرا کسی نگران نیست کجای دنیا سود بانکی در رکود مطلق به 36% میرسد؟
هرکی
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۶:۵۲
کدوم بانک ۳۶ درصد میده ماهم بریم اونجا! چرا از خودت درمیاری!
ناشناس
سه‌شنبه ۰۳ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۵۶
این 36 درصدو از کجا اوردید ؟ فکت بدید لطفا" .
جواد
ROMANIA
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۱
آقای دولت من میخوام تورم 40 درصد باشه ولی کار داشته باشم و پول دربیارم همون جوری هم خرج کنم,آقا من نمیخوام تورم 15 درصد باشه ولی کارم کساد بشه که اصلا نتونم خرج کنم .اینو به چه زبونی بگیم آخه رکود بدتر از تورمه
خودم
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۵
موج شديدتر فاجعه با تركيدن حباب بسيار بزرگ قيمت مسكن در راه ميباشد.
ناشناس
UNITED STATES
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۶
زمانی که درآمدهای نفتی فراوان بود، هر بچه ای هم میتونست اقتصاد رو اداره کنه. مثل خانواده بیسوادی که ثروت هنگفتی بهش ارث رسیده باشه، به درآمد جدید فکر نمیکنه و فقط خرج میکنه و نگرانی نداره و چرخ اقتصاد خانواده میچرخه.
اما حالا که درآمد نفتی خیلی کم شده و کسر بودجه شدید ایجاد کرده، مشکل خودشو نشون داده. حالا اون خانواده دیگه سرمایه بادآورده و ارث رو خرج کرده و پس اندازی نداره و چون بخاطر اون پول تنبل شده، فعالیت اقتصادی هم بلد نیست تا پول دربیاره. این حکایت حال و روز اقتصاد این کشوره.
دولت اگه هنر داشت باید از طریق رونق اقتصاد و افزایش تولید و عرضه و در نتیجه کاهش قیمت، تورم رو کاهش میداد. کاهش تورم از طریق رکود اقتصادی یعنی پاک کردن صورت مساله و نابودی و خفه کردن اقتصاد. در کاهش تورم از طریق رکود اقتصادی در یک دور و تسلسل: 1)کنترل قیمتها، 2)ضرر تولید کننده ها، 3)تعطیلی بعضی از واحدهای تولید بخاطر ضرر ده بودن، 4)کاهش تولید و عرضه و در ادامه باز هم کنترل بیشتر قیمتها و دوباره ضرر و ورشکست شدن تولید کننده های بیشتر ..... تا نابودی کامل تولید و اقتصاد و در نهایت، رسیدن به رکود شدید اقتصادی. مسلماً خروج از رکود اقتصادی مثل بیماری که در کما فرو رفته به مراتب و بسیار سخت تر از کنترل تورمه. چون دیگه نبض اقتصاد از کار افتاده و تولید کننده ها نابود شدن و تولیدی وجود نداره. آفرین بر مسؤولین نابغه اقتصادی کشور.
ناشناس
UNITED STATES
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۲
از شهید چمران پرسیدند که تعهد بهتر است یا تخصص ؟ ایشان گفتند:
“می گویند تقوا از تخصص لازم تر است. آن را می پذیرم. اما می گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد بی تقواست.“

بنابراین وقتی با سطحی نگری و اکتفا به ظاهر متعهد و عدم توجه به شایسته سالاری، مدیریتها و مسوولیتهای تخصصی به افراد غیر متخصص و بی تجربه واگذار میشود، نتیجه میشود آنچه که شاهد آن هستیم. در واقع مدیر نالایقی که از این طریق انتخاب میشود، بخاطر عدم شایستگی و برای حفظ منافع خود و با همین تفکر، مدیران زیر دستی نالایقی را انتخاب میکند و همینطور الی آخر.
لاماسیا
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۵۶
احسنت .دقیقا الان مشکل و موذل اقتصاد ما همین است.
دقیقا زدی به هدف.
عطائی
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۷:۰۹
نکته خیلی جالب این مطلب پیشنهاد به وزیر محترم اقتصاد است که در رابطه با بهبود اقتصاد ایران این دکتر اقتصاد ،که چنین موفق و دانشمند معرفی شده اند و علقه ای هم به ایران دارند، را طرف مشورت خود (و بانک مرکزی و بورس) قرار دهند. به امید توجه وزیر محترم
داریوش
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۷:۵۸
اقتصاد ایران آزمایشگاه هست دولتی خزانه را باز می کند و بی رویه پول چاپ می کند و دولت بعدی سه قفله می کند ، بی چاره مردم ، فقط مردم که ضرر کننده اصلی هستند
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۸:۱۴
تا این وزیر اقتصاد و نفت سر کارن وضع همینه .تا ما باشیم دیگه نریم پای صندوغ رای
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۸:۱۵
سلام ورشکستکی چندتا بانک بهتر است یا کل صنعت ضاهرا انتخاب دولت ورشکستکی صنعت است
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۲
خیلی مقاله خوبی بود. متاسفانه وزیر اقتصاد ما با روش 30 سال پیش دارند بحران را اداره می کنند. کاش یکی دوتا ازین کارشناس های با سواد اینجا داشتیم که به این وضع نمی افتادیم.
رضا
GERMANY
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۳
خلایق هر چه لایق
شهرام
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
دوشنبه ۰۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۳:۱۰
لطفاً نویسنده مقاله را معرفی بفرمایید..
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
سه‌شنبه ۰۳ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۰:۰۸
من از اقتصاد سردر نمیارم،اما هیچوقت،کسادی ورکود تا این حد را شاهد نبودم،بلاخره چی میشه،کی میدونه،منظورم اینه که با این بی پولی چه باید کرد وتا کی ادامه داره؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
چهارشنبه ۰۴ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۲
درزمان رکود تورم پائین آوردن که هنر نیست اگر راست می گوئید در زمان رونق اقتصادی تورم را یک رقمی کنید
علی
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
چهارشنبه ۰۴ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۰
اگرشما هم در حال ورشکستگی بودید برای فرار از موضوع سو 40درصدی هم می دادید تا فرجی حاصل شود یا پرش نجومی نرخ ارز اتفاق بیفتد تا همه چیز تا پوشک بچه چند برابر شود تا شما را نجات دهد ولی دوران رکود و ثابت ماندن نر خ ارز باعث می شود ثروتهای باداورده از بین برود و شما با پرداخت بهره پول وهزینه های جاری مثل یخی که در حال ذوب شدن است سرمایه شما اب می شود و بعد برای اینکه گنده کار در نیاید شروع به بهره دادن بهر قیمتی می شوید تا نجات یابید ولی اگر پنج سال این وضعیت ثابت بماند قطعا موضوع روشن می شود وشما راهی جز فرار یا زندان ندارید........
ناشناس
پنجشنبه ۰۵ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۴
افرین .
غلامعلی محمدزاده
GERMANY
يکشنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۴
در بازار بوروس بر اساس قاعده عرضه و تقاضا بعضی از سهم ها تا هفتاد درصد کاهش قیمت داشته اند و این کار با منطق اقتصادی سازگار است اما بنده تعجب میکنم چرا وقتی این قاعده به مسکن میرسد مالکان حاضر به پذیریرش نیستند که قیمتهای که در عرض چند سال تا پانصد در صد افزایش یافته بودند را حتی به قیمت بیست در صد پائین بفروشند اتفاقی که در آمریکا افتاد این بود که خانه ها را تا پنجاه درصد پائینتر می فروختند و در ایران حتی حاضر نیستند ده درصد زیر بفروشند .این است که منابع قفل شده است و باید کاری کرد نه اینکه بخاطر بانکها دوباره تورم را به مردم تحمیل کنیم که حاصل همان سیاست الان رو شده است .
حمیدی
GERMANY
شنبه ۲۱ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۵۹
آنهائیکه به مسکن مانده خود را به بیست درصد زیر قیمت بازار هم نفروشند مطمئنا در آینده دنبال مشتری به زیر 50 درصد خواهند بود چون رکود دامنه دار از بورس به سایر بازارها سرایت خواهد کرد. مگر اینکه ده سال صبر کنند. حال با فروش و سرمایه گذاری در بانک بعد از چهار سال پول آنها دو برابر خواهد شد ولی آیا قیمت مسکن در چهار سال آتی دو برابر خواهد شد؟