یک کارشناس بازار کار با بیان اینکه برخی کارخانه‌های تولیدی کشور به نفس‌های آخر نزدیک شده‌اند، گفت: اگر به داد شهرکهای صنعتی نرسید، مسکونی می‌شوند.
عبدالله مختاری اظهار کرد: بسیاری از کارفرمایان می‌توانستند سال‌ها قبل سرمایه خود را در جای دیگری به کار بگیرند و خط تولید کارخانه راه‌اندازی نکنند ولی تولید را انتخاب کردند و به مملکت و کالای ملی اهمیت دادند در حالی که امروز کارخانه‌های ما یکی پس از دیگری ورشکسته و تعطیل شده و نفس‌های آخر خود را می‌کشند.
وی ادامه داد: در گذشته کارفرما به نیروی کار و کسانی که از محل کار در کنار او نان می‌بردند بها می‌داد اما امروز این مسایل فراموش شده و تنها سود و منفعت طلبی است که به آن بها داده می‌شود.
این کارشناس بازار کار تصریح کرد: وقتی کارخانه "ارج" کار می‌کند یعنی واحد تعمیر و فروش، خدمات پس از فروش و عرضه قطعات یدکی آن هم مشغول کار است و وقتی از نفس می‌افتد مجموعه‌های وابسته به آن هم تعطیل می‌شود.
مختاری با بیان اینکه باید شغل‌هایی که هم اکنون داریم حفظ کنیم تا به تعداد بیکاران کشور اضافه نشود، خاطرنشان کرد: در گذشته وام‌های زودبازده را برای حمایت از کارگاهها پرداخت کردیم ولی به جای تولید از جای دیگری سر درآورد و چون شیوه اجرای طرح غلط بود وارد بساز بفروشی و بازارهای دلالی شد.
وی با تاکید بر حمایت و حفظ شهرکهای صنعتی گفت: متاسفانه امروز تلاش می‌شود تا کارخانه‌هایی که زمانی کاربری تجاری داشته و اکنون از شکل تجاری درآمده و در بافت شهری قرار گرفته‌اند را بفروشند و با پول آن برج و آسمانخراش بسازند تا یک شبه سود کنند در حالی که اگر تعلل کنیم شهرکهای صنعتی را هم که با کمترین توان و ظرفیت در حال فعالیت هستند تبدیل به شهرک مسکونی میکنند.
این فعال کارگری در پایان پیشنهاد کرد: دولت سند زمین‌ها و کارخانه‌های تولیدی را به نام افراد صادر نکند بلکه تنها به تولید اختصاص بدهد تا فکر فروش کارخانه و اخراج کارگران به سر کسی نزند و تولید متوقف نشود.
منبع:ایسنا
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
اخبار روز
خبرنامه
نظرسنجی
نظر شما درباره نحوه واگذاری سهام دو تیم استقلال و پرسپولیس چیست؟
مدیران شرکتها تا وقتی پول و مزایا خود را دریافت میکنند.
فکر میکنند شرکت در حال فعالیت است.
تولید ,فروش ,اشتغال, سود سازی و بهره وری اموری حاشیه ای و نامربوط هستند.
وقتی دولت با کارخونه ها قرارداد میبندد و کارخانجات از خودروسازها گرفته تا بقیه کارخانه ها از چین قطعه وارد میکنند و از این راه بخش زیادی از سرمایه رو که بایستی جهت جذب نیروی داخلی به کار ببندد به جیب میزنند دولت هم یاد میگره که خود اینجوری که نیست ، خودش وارد گود میشه و با ده درصد این سرمایه تجهیزات و قطعات مرغوبتری رو وارد میکنه و ۹۰ درصد پولی رو که خرج جیب رانتی میکرد تو جیب خودش میزاره ..... حالا پیدا کن تخم مرغ دزدی که شتر دزد شده....