چرا بورس تهران از طلاق روباه پیر ترسید؟!/ آثار یک جدایی بر خنثی شدن اخبار مثبت

طلاق بریتانیا از اتحادیه اروپا و زیان 127 میلیارد دلاری نتیجه همه پرسی از مردم انگلیس به 400 ثروتمند جهان، در حالی پایان هفته گذشته رقم خورد که فاصله میان تعداد موافقان و مخالفان این جدایی کمتر از چهار درصد بود.

به گزارش بورس نیوز، در حالی آمارها نشان می دهد که طرفداران خروج انگلیس از اتحادیه اروپا با نسبت 51.8 به 48.2 درصد به پیروزی رسیدند که بر خلاف این نتیجه، بازارهای مالی جهانی شاهد سقوط و افت شاخص ها بودند و ارزش یورو در برابر دلار نیز بیش از سه درصد کاهش یافت. این روند نزولی شدید در حالی بازارهای مالی را به ویژه در اتحادیه اروپا متشنج کرد که قرار است روباه پیر در یک بازه 2 تا 10 سال از اتحادیه اروپا جدا شود.

بر اساس شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، میلیاردرهای جهان در پی اعلام جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا در مجموع 3.2 درصد از خالص دارایی هایشان را که حدود 3.9 تریلیون دلار است، از دست دادند.

این شوک در بورس ها، یورو، پوند، نفت و طلا در حالی پایان هفته گذشته با تعطیلی بازارهای مالی جهانی همراه شد که ابتدای هفته جاری بورس ایران نیز به آن واکنش منفی نشان داد. واکنشی که پیش از آن انتظار می رفت در ادامه تغییر فاز بورس از منفی به مثبت طی روند سه شنبه و بهبود آن طی معاملات روز چهارشنبه، در ابتدای هفته جاری شدت بیشتری به خود بگیرد و روند مثبت آن ادامه دار باشد.

اما در حالی بورس ما هم پیرو رفتار بورس های جهانی واکنشی منفی به رأی مردم انگلیس نشان داد که بایستی این سوال را پرسید که بازار سرمایه ایران چه جایگاه و ارتباطی با این کشور دارد و تا آلان که انگلیس عضو اتحادیه اروپا بوده چه مزیت و نفعی برای ایران و اقتصاد کشور ما داشته که با خروج آن روند بازار سرمایه ما تا این اندازه متأثر گردد؟

اینجاست که می توان ادعا کرد که غیر منطقی بودن و رفتارهای هیجانی بازار ما دیگر ارتباطی به دولت ندارد که هر بار بورس با مشکلی مواجه می شود، همه سرمایه گذاران و سهامداران آن را از چشم دولت می بینند. زیرا در شرایط کنونی می توان تنها عامل این اثر پذیری را در رفتارهای بدون تحلیل سرمایه گذاران و سهامداران مرتبط دانست. زیرا طی ماه های گذشته دولت با اجرای برخی برنامه های خود نشان داده تلاش دارد به ثبات هر چه بیشتر در اقتصاد دست یابد که نتیجه آشکار آن را می توان در کاهش نرخ سود بانکی به تبعیت از کاهش تورم و تک نرخی شدن آن دانست.

اما متأسفانه عادت کرده ایم هر بار که بورس ملتهب می شود، عامل اصلی آن را به مسئولین امر و دولت ارتباط دهیم و آنها را مقصر بدانیم که نتیجه آن چیزی نیست به جز درگیر شدن بازار سرمایه با احساسات و رفتارهای هیجانی به دور از تحلیل، تا بیش از آنچه که باید، بورس ما با اتفاقات و مسایل خارجی درگیر باشد. ضمن اینکه همین امر برای مقصر نشان دادن دیگران موجب شده تعارفات و تعلل های بی جا را در بازار شاهد هستیم که هر کدام از فعالان بازار در تلاطم قیمت ها به شخصه دست روی دست می گذارند و منتظر اقدام و ورود فرد دیگری هستند و می خواهند اول، فرد دیگری برای اقدام و به عبارتی خرید سهم پا به میدان عمل بگذارد.

اما این واکنش های منفی را در حالی نظاره گر هستیم که در مقابل طی هفته گذشته اتفاقات مثبت و متعدد داخلی رخ داد که شاید بورس می توانست تحت تأثیر آنها و در صورت باور سرمایه گذاران به تحلیل های دقیق تر، روی پاشنه دیگری بچرخد و شرایط مثبت تری را در بازار رقم بزند.

از جمله این اتفاقات می تواند به خروج ایران از فهرست سیاه پولشویی و باز شدن راه برقراری دوباره مراودات پولی و بانکی، نهایی شدن قرارداد ایران خودرو با پژو و برگزاری مجمع موسسین شرکت مشترک آنها، عدم مخالفت آمریکا برای عقد قرارداد بوئینگ با ایران، کاهش نرخ سود بانکی به حدود 15 درصد، تقاضای دولت از بانک ها برای استمهال بدهی شرکت ها و وجود نام برخی شرکت های بورسی بابت استفاده از این استمهال و یا تأکید سیف بر کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی به رقمی زیر 19 درصد، همگی از جمله مواردی هستند که هر کدام به تنهایی می توانستند بورس را در ابتدای هفته جاری دستخوش نوسانات مثبت کنند.

اما متأسفانه بورس تهران بارها و بارها و در مقاطع مختلف ثابت کرده که برای ریزش بیشتر از رشد به دنبال بهانه است و نسبت به اخبار خوش و مثبت تا حد زیادی بی تفاوت است.

این بار هم طلاق روباه پیر از اتحادیه اروپا بهانه ای شد برای نخریدن سهم در بورس تهران؛ اتفاقی که به گفته انگلیسی ها دو تا 10 سال طول می کشد تا اجرایی شود. در حالیکه هنوز حتی میزان آثار مرتبط این رویداد با اقتصاد ایران نیز چندان مشخص نیست. زیرا با توجه به تصمیم دولت برای فروش نفت کشور تنها بر مبنای ارز یورو به جای دلار، بالاخره نتیجه این همه پرسی بی تأثیر نخواهد بود و همین هم یک نکته مهم است که شاید از نبود یک دیدگاه تحلیلی و کارشناسی در وزارت نفت حکایت دارد که چگونه این نهاد دولتی در این برهه زمانی و با وجود اطلاع از برگزاری این همه پرسی چنین تصمیمی برای وابستگی به ارز یورو گرفته است.

به هر ترتیب نکته مهم، توجه به آثار مثبت و منفی کوتاه مدت و بلند مدتی است که این رویداد بر اقتصاد ایران دارد، اما روند کوتاه مدت بیشتر حاکی از بهانه گیری سرمایه گذاران و سهامداران برای نخریدن سهامی است که با توجه به نسبت پی بر ای و بازده بدون ریسک در شبکه بانکی، پر پتانسیل و ارزنده محسوب می شود و حتی در مواردی نسبت مذکور در بازار سهام پایین تر از سطوح فعلی آن برای سرمایه گذاری در بانک آمده است که می تواند به رشد بورس منتهی گردد.

جهت عضويت در كانال تلگرام #اخبار #اقتصادي #بورس_نيوز روي لينك زير كليك كنيد و گزينه JOIN را بزنيد.

https://telegram.me/boursenews_ir