معاون رئیس قوه قضائیه پیرامون حساب‌های دستگاه قضایی که در ایام اخیر مورد پرسش قرار گرفته است، توضیحاتی را ارائه کرد. او همچنین با تمجید از شخصیت آیتالله آملی لاریجانی، حمایت صریح از انقلاب و رهبری، شایستگی علمی و سیاسی، هوشمندی و بصیرت فراوان و عدالت‌محوری و انصاف رئیس قوه قضائیه را از مهم‌ترین دلایل حمله دشمنان به او عنوان کرد.
گزیده اظهارات حجت‌الاسلام و المسلمین حمید شهریاری در گفت‌وگو با «میزان» را در ادامه می‌خوانید:
* فتنه جدیدی که با شعار و پوشش «فساد» شروع شده و با طیف گسترده‌ای از عملیات مکرر، متعدد و پیچیده توسط دشمنان انقلاب اسلامی در حال پشتیبانی است، این است که می‌خواهند فساد را در ذهن مردم طوری جلوه دهند که انواع آن در تمام رده‌های مسئولان وجود دارد و در همه سردمداران نظام جاری است.
* دشمنان و مغرضان، چهره‌های شاخص انقلاب را نشانه گرفته‌اند؛ یعنی کسانی که چهره‌هایی انقلابی و از مدیران جهادی هستند و در مقاطع مختلف، حامی ولایت و نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده‌اند و هرگز سر سازش با استکبار ندارند و به‌ویژه در فتنه سال ۸۸، دست از آرمان‌های امام راحل، شهدا و ولایت فقیه برنداشتند.
* عده‌ای برنامه‌ریزی دقیقی روی این مسئله کرده‌اند. آنها کلمه و پوشش «فساد» را در حوزه‌های اخلاقی و مالی به طور مدام تکرار می‌کنند و مکرر از هزار میلیارد و دو هزار میلیارد و سه هزار میلیارد سخن می‌گویند. ذهن آدمی به‌خصوص ذهن عامه مردم، این‌گونه است که وقتی مفهومی را مکرر می‌شنود، می‌گوید بالاخره اگر همه‌اش نباشد، حتما یک حدی از آن هست. تکرار، باورپذیری یک مسئله را آسان‌تر می‌کند. این فتنه تازه، وقتی بیشتر رخ می‌نماید که با فاصله زمانی نسبتا معینی برای دیگر شخصیت‌های برجسته نظام تکرار می‌شود که به‌تازگی نشان پیکان خود را به سوی شخصیت حضرت آیتالله لاریجانی رئیس محترم قوه قضائیه گرفته‌اند.
* بنده اطلاع دارم که رهبر معظم انقلاب به صراحت از ایشان (آیتالله آملی لاریجانی) که در صحبت‌های خود خیلی محکم و قاطع علیه آمریکا و نظام استکباری صحبت می‌کرده، بارها تقدیر و ابراز رضایت کرده‌اند.
* اگر بخواهیم در حوزه‌های علمیه تفحص کنیم چه کسانی هستند که از سواد حوزوی در حد اجتهاد برخوردار باشند، از نظر سیاسی مقبولیت داشته باشند، با دنیای روز آشنا باشند، با مسائل اجرایی کشور مأنوس باشند، مشکلات جامعه را به‌خوبی بشناسند، پیچیدگی‌ها و مسائل سیاسی بیرون از مرزهای کشور را بشناسند، به‌موقع استنباط و موضع‌گیری کنند و بتوانند در جایگاه عالی نظام مقدس جمهوری اسلامی تعریف شوند، شاید تعدادشان بالا نباشد. اینها افرادی معدود هستند که اگر هرکدام با شایعه‌ای مورد هدف قرار گیرند و در چشم مردم متنزل شوند، طبیعتا نظام مقدس جمهوری اسلامی و ارکان آن در ذهن مردم مورد سؤال قرار گرفته است. آیتالله آملی لاریجانی، از جمله افراد معدودی است که این شایستگی علمی و سیاسی را دارند.
* من از نزدیک این خصوصیت را در طی سالیان قبل از اینکه ایشان رئیس قوه قضاییه شود و بعد از اینکه ایشان رئیس قوه شدند، به‌خوبی لمس و درک می‌کردم که هوش و استعداد فراوانی دارند و ما مثل ایشان را در قم و تهران کم داریم. ایشان بسیار باهوش، بااستعداد، با دقت‌نظر و بسیار عمیق و معقول هستند.
* من خود شاهد بودم که در اجرای عدالت با محوریت انقلاب اسلامی با همه اطرافیان بدون مجامله و تعارف برخورد می‌کنند که چرا فلان کار را مرتکب شدید. همه دیدند که طی مدت تصدی ریاست ایشان در دستگاه قضایی چگونه با بستگان و امرای طیف‌های مختلف سیاسی وقتی مرتکب خلاف شده باشند به صراحت تمام برخورد شده. برخورد با برخی فرزندان آیتالله هاشمی و نیز با معاون اول دولت قبل از این نمونه است.
* اینکه کسی بتواند ایشان را با گفت‌وگو و مغالطه‌کاری به طرف نظرات خود متمایل کند، اصلا ممکن نیست. ما در جریانات مختلف و تعاملاتمان با ایشان، مسائلی دیده‌ایم و در مواضع مختلف، برخوردهایی با اشخاص پیرامونی خود داشته‌اند که همگی نشان‌دهنده عدالت‌محوری و انصاف ایشان است.
* زندگی شخصی و اجتماعی اخوان ایشان، ربطی به ایشان ندارد و هر کدام در رشته و مسیر خودشان قرار دارند و ربطی به شخصیت آیتالله آملی ندارند.
* دشمن می‌آید یکی دو خبر صحیح را جمع‌آوری می‌کند و می‌چسباند به یک خبر ساختگی تا این را باورپذیر کند؛ مثلا خاوری پولی برداشته و برده و حالا ما نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده اما دشمن می‌آید این مسئله را در کنار مسائل دیگر می‌چسباند و شاخ و برگ‌ها و ربط و ناربط‌های دیگری برای این خبر می‌سازد تا برای مردم باورپذیر شود. ترفند چسباندن چند مسئله و خبر به هم، باعث سردرگمی مخاطب می‌شود و درست و نادرست با هم مخلوط می‌شود.
* اولا هیچ‌کدام از این حساب‌ها (حساب‌های بانکی قوه قضائیه)، مربوط به آیتالله آملی نیست و همگی از اموال قوه قضائیه است و تماماً در حساب قوه قضائیه ثبت است. ثانیا جریان این حساب‌ها اصلا ربطی به زمان ایشان ندارد بلکه این حساب‌ها از زمان آیتالله یزدی و اولین بار توسط آقای رازینی با اخذ اجازه‌های لازم ایجاد شد. در آن زمان، برنامه‌ای ریخته شد که وثیقه‌هایی که مردم با حکم قوه قضائیه به بانک‌ها می‌سپارند و در طی زمان، سود به آن تعلق می‌گیرد، به گونه‌ای سامان‌دهی شود که به جای اینکه سود آن به بانک‌ها سرازیر شود، به مصارف قوه قضائیه برسد. ازاین‌رو قرار شد این حساب‌ها به جای اینکه جاری باشد، به حساب سپرده منتقل شود. بعد از ریاست آیتالله یزدی، در زمان آیتالله شاهرودی هم این روند ادامه داشت و در واقع، در این نقل و انتقال، دست به سپرده‌های مردم زده نشد زیرا اینها امانت نزد قوه قضائیه بود. این عملیات، علاوه بر اینکه با مجوزات شرعیه صورت گرفت، بعدا به شورای پول و اعتبار برده شد و مصوبه شورا هم برای این کار گرفته شد که این کار در زمان آیتالله آملی نیز انجام شد. برداشت سود این حساب‌ها نیز روندی قانونی و مبتنی بر نظارت‌های لازم است. بنابراین، هزینه‌کرد سود این وثیقه‌ها در مسیر نیازمندی‌های قوه قضائیه، از لحاظ شرعی و قانونی مسئله‌ای حل‌شده و مسبوق به سابقه است.
* برای تجهیز فناوری قوه قضاییه، مواردی که بودجه کم می‌آوریم، از همین سودها استفاده می‌کنیم و قوه را تجهیز می‌کنیم. طبیعی است که رفاه و آسایش خدمات الکترونیک قوه قضائیه، به خود مردم که صاحبان این وثیقه‌ها و سودها هستند، بازمی‌گردد؛ مثلا سازمان زندان‌ها، مسائل و مشکلات زندان‌ها و ساختمان‌هایشان را از همین حساب حل‌وفصل می‌کنند. در ۳۰ سال گذشته، وضع قوه از نظر مالی خوب نبوده است و همیشه بودجه قوه قضائیه، دست دولت‌ها بوده و دولت‌ها دستشان برای هزینه‌های خودشان باز بوده اما قوه قضائیه، با تنگنا‌های بسیاری روبه‌رو بوده است. دولت‌ها نیز در بسیاری موارد با قوه قضائیه مشکلاتی داشته‌اند و هر وقت می‌خواستند مشکلاتشان را حل کنند، به قوه قضائیه فشار بودجه‌ای می‌آورده‌اند. حقیقتا وضع قوه قضائیه آنقدر پیچیده و اداره آن سخت است که مثل یک تنه سنگین هر طرف را که برمی‌دارید، یک طرف دیگر آن بر زمین می‌ماند.
* اتفاقی که در رسانه‌های کشور، به‌خصوص در فضای رسانه‌های مجازی در حال رخ‌دادن است، آن است که فتنه‌ای جدید در حال شروع است و دشمنان و مغرضان می‌کوشند با نسبت‌دادن فساد به رأس هرم تا انتهای هرم نظام جمهوری اسلامی، مردم را به انقلاب و مسئولان بدبین کنند و پشتوانه محکم نظام را از آن جدا نمایند.
