بورس‌نیوز، قدیمی ترین پایگاه خبری بازار سرمایه ایران

      
شنبه ۱۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۵:۳۵
کد خبر : ۱۷۲۰۲۰

به احتمال قوی می‌توان گفت، حداقل مزد سال ۹۶ کارگران نیز به یک میلیون تومان در ماه نخواهد رسید و یکبار دیگر هم زیر آن و حتی کمتر از ۹۰۰ هزارتومان در ماه باقی خواهد ماند؛

حقوق سال 96 چقدر افزایش می‌یابد؟

به گزارشسلام دلفان، به نقل از صبح نو، این روزها بحث بر سر تعیین حداقل دستمزد سال آینده مشمولان قانون کار در محافل کارگری گرم شده و طبق روال هر سال، شورای عالی کار نشست‌هایی را با حضور نمایندگان کارگران، دولت و کارفرمایان برگزار می‌کند.
این شورا درنهایت با کشاندن جلسات به واپسین روزهای سال، میزان افزایش حقوق سال جدید میلیون‌ها مشمول قانون کار را تصویب و اعلام می‌کند. توجیه دولت از کشیده شدن بحث افزایش حقوق کارگران به اواخر اسفند این است که جلوی تورم ناشی از افزایش دستمزدها در شب عید گرفته شود. طبق آخرین آماری که مرکز آمار ایران اعلام کرده، تصمیمات ماه‌های آینده شورای عالی کار در زندگی بیش از ۲۳ میلیون نفر شاغل کشور در سال آینده تأثیر‌گذار خواهد بود که غیرمستقیم، حدود ۵۰ میلیون نفر از جمعیت کشور را شامل می‌شود.
ماده ۴۱ قانون کار که درباره افزایش حقوق و دستمزد سالانه کارگران است، افزایش‌های هر سال را با دو مبنا مورد تاکید قرار داده که یکی، توجه به نرخ تورم و دیگری تعیین دستمزدی است که تأمین کننده معیشت خانوار ۴ نفره باشد؛ با این حال مقامات کارگری می‌گویند در تعیین دستمزدها هیچ گاه به قانون عمل نشده و دولت‌ها همیشه با دخالت مستقیم در تعیین مزد، مصوبات مصلحتی را جایگزین اجرای قانون کرده‌اند. کارگران می گویند سال‌ها به دلیل جنگ تحمیلی، بعدها به دلیل سازندگی، سپس بهانه اجرایی شدن هدفمندی یارانه‌ها، تحریم‌ها و …. دستمزدهای آنها رشد واقعی سالانه را نداشته و این مساله باعث بروز شکاف عمیقی در تأمین مخارج زندگی آنها شده تا جایی که جمعیت چند ده میلیونی کارگری کشور، ضعیف‌ترین گروه به لحاظ کسب درآمد بوده و زندگی اغلب آنها دچار چالش‌های اقتصادی است.

با این که نمایندگان کارگران و کارفرمایان در جلسات متعددی درباره افزایش دستمزدها رایزنی و گفتگو می‌کنند، اما این دولت است که به عنوان کارفرمای بزرگ در پایان کار وارد شده و به صورت دستوری نسبت به افزایش دستمزدها تصمیم گیری می‌کند، با این حال دولت‌ها همواره ایفای چنین نقشی را کتمان می‌کنند.

نگاهی به روند افزایش حقوق‌ها در سال‌های گذشته نیز نشان می‌دهد به دلیل تصمیم گیری‌های مصلحتی به جای اجرای قانون، همواره افزایش حقوق و دستمزد کارگران با فاصله معناداری نسبت به تورم کمتر بوده است. فقط در سال گذشته که نرخ تورم به میزان ۱۵درصد در بهمن ماه اعلام شده بود، افزایش دستمزدها به میزان ۱۷ درصد در نظر گرفته شد که این موضوع با مانور تبلیغاتی وسیعی از سوی دولت اعلام شد، اما واقعیت پنهان چیز دیگری است.

باید گفت سال‌ها تعیین حداقل دستمزدهایی کمتر از نرخ تورم و بدون توجه به لزوم تأمین کننده بودن مزد در معیشت خانوار، باعث شده تا متوسط دریافتی فعلی نیروی کار کشور با هزینه‌ها و مخارج، دستکم ۵۰ تا ۷۰ درصد فاصله داشته باشد.

با وجود تبلیغات فراوانی که دولت در سال گذشته درباره تعیین حداقل مزد کارگران بالاتر از نرخ تورم و شکسته شدن طلسم افزایش حقوق‌ها زیر تورم به راه انداخته بود، اما حداقل دستمزد سال ۹۵ کارگران ماهانه فقط ۸۱۲ هزار تومان است.

متوسط دریافتی اغلب مشمولان قانون کار در سال ۹۵ نیز از یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان تا نهایتاً یک و نیم میلیون تومان بیشتر نیست و با این ارقام، زندگی خانوار کارگری به ویژه در کلانشهرها با چالش‌های جدی مواجه خواهد بود. نمایندگان کارگری با انتقاد از بن بستی که سالیان متمادی در زمینه افزایش حقوق واقعی کارگران ایجاد شده، می گویند با ۸۱۲ هزار تومان و یا نهایتاً یک و نیم میلیون تومان حتی نمی‌توان ۱۰ روز از ماه را سپری کرد و از این بابت کارگران با تنگناهای فراوانی روبه‌رو هستند.

نگاهی به روند افزایش حقوق‌ها در سال‌های گذشته نیز نشان می‌دهد که به عنوان نمونه در سال ۹۴ با وجود نرخ تورم ۳۴٫۷ درصدی پایان سال ۹۳، فقط ۲۵ درصد افزایش حقوق اتفاق افتاد و یا با وجود نرخ تورم ۳۰٫۵ درصدی پایان سال ۹۲، افزایش حقوق سال ۹۳ به میزان ۲۵ درصد بود.

این کسری‌های هرساله در افزایش حقوق‌ها باعث شد تا با وجود عبور مخارج ماهیانه زندگی در کلانشهرها از ۳میلیون و ۲۰۰ هزار تومان، کارگران در ماه ۸۱۲ هزار تومان تا نهایتاً یک و نیم میلیون تومان دریافتی داشته باشند. کارفرمایان بخش خصوصی می گویند به دلیل عدم ایفای نقش دولت در قبال نیروی کار و حمایت نکردن مستقیم دولت از معیشت شاغلان، چالش‌های معیشتی ایجاد شده و آنها با وجود پذیرش اینکه دستمزدها تأمین کننده مخارج کارگران نیست، اما توان بیشتری برای افزایش حقوق سالیانه نیز نخواهند داشت.

در عین حال، دولت در یکی دو سال اخیر برخی کوتاهی‌های عجیب و غریب را نیز در حق کارگران انجام داده که نمونه آن به تعویق انداختن چندباره افزایش فقط ۲۰ هزار تومانی حق مسکن کارگران در ماه بوده است. هرچند اخیراً افزایش حق مسکن که از سال‌های گذشته به تصویب رسیده بود از سوی دولت ابلاغ شد، اما نمایندگان کارگری دلیل رفتار عجیب دولت در ابلاغ افزایش حق مسکن را ناتوانی در تأمین منابع لازم برای پرداخت به کارگران شاغل در بدنه دستگاه‌های دولتی دانسته‌اند، به عبارتی دولت بیش از ۲۰ میلیون شاغلی را که زیر مجموعه کارفرمایان خصوصی بوده‌اند،فدای یک تا یک و نیم میلیون شاغل کارگری زیرمجموعه‌های خود کرده است.

حالا تعیین حداقل دستمزد سال آینده و گمانه‌زنی‌های مختلف در این باره مطرح است. برخی می‌گویند دولت می‌خواهد در سال آینده دستمزدها را به صورت منطقه‌ای تعیین کند، اما این سناریوی تکراری به دفعات در دوره‌های مختلف مطرح و غیرعملیاتی بودن آن به اثبات رسیده است.

اینکه شورای عالی کار بخواهد برای هر منطقه از کشور با توجه به ویژگی‌ها و ظرفیت‌های آن منطقه حقوق و دستمزد تعیین کند، نه فقط باعث هرج و مرج در اجرای مصوبات خواهد شد، بلکه باعث تحریک نیروی کار در مهاجرت به مناطقی که دستمزد بالاتری پرداخت می‌شود نیز خواهد بود.

آخرین نرخ تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی مربوط به آذرماه سال جاری به میزان ۸٫۶ درصد است که اگر فرض کاهش این نرخ در ماه‌های آینده مانند روالی که در گزارش‌های ماه‌های گذشته دولت وجود داشته را در نظر بگیریم، حداقل دستمزد سال ۹۶ کارگران حتی به میزان ۱۰ درصد نیز افزایش نخواهد یافت. حال بر مبنای نرخ تورم ۸٫۶ درصدی نیز باید گفت، حداقل مزد سال ۹۶ کارگران به میزان حدود ۷۰ هزار تومان رشد خواهد داشت و از ۸۱۲ هزار تومان، نهایتاً به ۸۸۲ هزار تومان در ماه خواهد رسید.

با این وجود، به دلیل قرار گرفتن در سال انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم و با در نظر گرفتن اینکه میزان افزایش حقوق کارمندان از سوی دولت در سال آینده ۱۰ درصد در نظر گرفته شده، اگر مزد کارگران نیز به همین میزان رشد کند، آنگاه حداقل مزد ۹۶ کارگران از ۸۱۲ هزار تومان به ۸۹۳ هزار تومان می‌رسد.

بنابراین به احتمال قوی می‌توان گفت، حداقل مزد سال ۹۶ کارگران نیز به یک میلیون تومان در ماه نخواهد رسید و یکبار دیگر هم زیر آن و حتی کمتر از ۹۰۰ هزارتومان در ماه باقی خواهد ماند؛ موضوعی که اصلاً برای جامعه کارگری کشور رضایتبخش نخواهد بود و آنها می گویند با وجود افت نرخ تورم، دولت در سال آینده این فرصت را خواهد داشت تا افزایش مزد مناسبی را در جبران سال‌ها عقب افتادگی حقوق و دستمزد کارگران تصویب و در نظر بگیرد، امری که تحقق آن تقریباً غیرممکن است.

منبع: مشرق

اشتراک گذاری :
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
شنبه ۱۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۶:۲۲
شاید بخاطر انتخابات کیسه را شل کنند.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
شنبه ۱۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۸
از جو دادن چی عاید شما میشه؟ نکنه داری آمادگی ذهنی ایجاد میکنی.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۰۷:۴۴
همه ما از زندگی به اینصورت یعنی در فقر مطلق خیلی خوشحالیم و اصلا دوست نداریم روسای جمهور این سرخوشی مارا بگیرند و به کشورهای ثروتمند بدهند . بورسی جان توباور نکن
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۰۸:۱۷
10 درصد
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۰۸:۲۴
باید به فکر جیب کارفرمایان بود چون به علت تداوم شرایط رکود اغلب کارخانه جات ورشکسته شدند و کارگران بیکار شدند مثل شرکت هپکو اراک که کارگران 7 ماه است حقوق نگرفتند
اصیر
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۰۸:۴۲
یک دور باطل
شل کنند یا نکنند . تاثیری ندارد . باز همه پای صندوقند .
راه حل :
دولت به کار گر یارانه کارگری به میزان اختلاف نرخ معیشت ( زندگی عادی ) یعنی 3200000 و دستمزد 900000 تومان را بپردازد . هم شان اجتماعی کارگر حفظ می شود و دل به کار می دهد و هم مشکل رکود حل می شود . اگر دولت زحمت بازرسی و کنترل بیشتر بر قیمت ها را به خود بدهد . انشا الله مشکل تورمی هم پیش نخواهد آمد.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۸
اولا این حقوق 812 هزار تومان حداقل حقوق کارگران است و اغلب کارگران بیش از این مقدار حقوق می گیرند چون حق اولاد و حق آیله مندی هم به این مبلغ اضافه میشود و ثانیا در کارخانه های دولتی مثل کارخانه تولید آلومینیوم سازی ایران ( ایرالکو ) حقوق کارگران بین 3 تا 7 میلیون تومان است به علت شرایط سخت و زیان آور در کنار دیگ های ذوب آلومینیوم - مثلا حقوق کارگران شرکت پتروشیمی شازند حدود 2.5 میلیون تومان است - حقوق کارگران شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران حدود 2 تا 5 میلیون تومان است - پس حقوق کارگران کافی کافی است و این دولت است که نمی تواند جلوی گرانی اجناس را بگیرد مثل گرانی گوشت و شکر و کره و خودرو و ....
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۱۲:۲۰
الان میانگین حقوق کارگران کارخانه جات ماشین سازی و آذراب و آلومرول اراک و پالایشگاه شازند بین 2 تا 4 میلیون تومان است و انواع پاداش شامل حق ویلای شمال و حق ورزش و حق شیر و ... دریافت میکنند پس حقوق کارگران مناسب است و اگر قدرت خرید کارگران پایین است به علت سومدیریت وزارت صنعت معدن تجارت در تنظیم قیمت کالاهای اساسی مردم است که نمی تواند قیمت یک کیلو گوشت گوسفندی را در یکسال ثابت نگه دارد یا کاهش ارزش پول ملی به علت افزایش قیمت دلار که به عملکرد ضعیف وزارت اقتصاد بر می گردد
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۷
دیروز در مسیر اتوبوس ÷پارک احداسی شهرداری را دیدم خوشحال شدم که شهرداری بفکر مردم است وتند تند پارک برای رفاه حال مرذم احداث می کند نگهان پرچم یک میلیاردتومانی را دیدم فکرم برگشت به بیست سال پیش مامور خرید شهرداری جهت خرید جدول وبلوک سیمانی به کارگاه بستگانم مراجعه میکند وقیمت میگیرد چون قیمت را مناسب دیئه بود در خواست پیمان کاری چند ساله میکند به یک شرط مبلغ یکصد تومان بابت هر عدد جنس بیشتر میدهددر صورتیکه 400تومان بیشترفاکتور کند که فامیل عسبانی می گوید من بعد از عمری کارگری ونان حلال خوردن مدیون خلق شوم دزدی تنها از دیئار مردم بالا رفتن نیست برو پی کارت پس نتیجه می گیریم که اگر حقوق کافی باشد کاشت یک درخت در پارک هزینه ان چنانی ندارد وپیمان کاران بجای پرداخت حقوق به مجموعه زیر دست تفره میروند