از عرضه‌های اولیه عجولانه تا خودشیرینی اقتصادی به قیمت ذوب شدن سرمایه سهامداران

اولین سوالی که در خصوص عرضه های اولیه جدید شامل پتروشیمی غدیر و پارس به ذهن خطور می کند این است که آیا باید شاهد عرضه سهام این شرکت ها با قیمتی منصفانه باشیم یا خیر؟
شرکت پتروشیمی غدیر که پس از گذشت چند سال از اخذ پذیرش، بالاخره در چنین شرایط اقتصادی آماده عرضه اولیه شده، شرکتی با ظرفیت تولیدی 120.000 تن "پی وی سی" می باشد .
از ریسک های و پتانسیل های این شرکت که بگذریم، چند نکته در خصوص گزارش ارزشگذاری این شرکت قابل توجه است که متاسفانه همانند بسیاری از گزارشات مشابه، نشانگر ضعف علمی تهیه کنندگان آن می باشد که در ذیل به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
1- در شرایطی که بنا به صورت های مالی پیش بینی شده سال های آتی شرکت غدیر، توسط متخصصان ارزشگذاری با کاهش سودآوری مواجه خواهد بود، نرخ رشد ثابت سودهای تقسیمی یا حقوق صاحبان سهام نهایی شرکت (نرخ G)، معادل 5 درصد در نظر گرفته شده است.
البته بی شک این متخصصان منظور از نرخ رشد سودهای تقسیمی را بهتر از نگارنده می دانند، با این وجود نرخ رشد 5 درصدی برای شرکتی که دارای روند نزولی سود باشد، مقداری عجیب به نظر می رسد .
 
 

2-  عدم انتشار ترازنامه پیش بینی شده سال های آتی شرکت با توجه به لزوم استفاده در روش های ارزشگذاری جریانات نقد آزاد آتی:
بسیاری از خوانندگان که به علوم مالی و ارزشگذاری اشرافی نسبی دارند، به این نکته واقفند که بسیاری از آیتم های اصلی محاسباتی در روش به کار برده شده ی FCFF، از مفروضات ترازنامه ای استخراج می گردد و اصولا حدس زدن و یا نرخ ثابتی را برای تغییرات سرمایه در گردش و ...، در نظر گرفتن، توجیهی منطقی ندارد .
متاسفانه این گزارش فاقد ارائه ترازنامه محاسباتی می باشد و این موضوع روش های محاسباتی در خصوص تغییرات سرمایه در گردش و بسیاری دیگر از آیتم های محاسباتی را مخدوش می نماید.
3-    رشد عجیب سود شرکت در سال 1397، شاید برای ارزش گذاری بالاتر با روش (P/E) :
همانگونه که در نمودار ذیل نیز مشاهده می شود، در حالی که سود شرکت در سال 1396 نسبت به سال 1395 تنها رشدی 5 درصدی را به ثبت رسانده است، سود برآوردی ارزشگذاران این شرکت در سال 1397، رشدی 82 درصدی را نسبت سال 1396 نشان می دهد.
البته بی شک این افزایش سود در سال 1397 و سپس کاهش سودآوری در سال های بعد به دلیل عرضه اولیه سهام این شرکت در روزهای آتی و متورم شدن نسبت پی بر ای نمی باشد و ظاهرا سود این شرکت به طور اتفاقی در چنین سالی و با چنین وضعیت تحریمی و اقتصادی رشدی چشمگیر دارد.
 
اما در آخر سوالی که می بایست از مسئولین فرابورس و سازمان بورس پرسید این است که چرا شرکتی که هر سهم آن در حالت خرده فروشی و نه برای عرضه اولیه، 1217 ریال ارزشگذاری شده است می بایست در قیمت های 1650 تا 1700 ریال به سرمایه گذاران بازار سرمایه فروخته شود؟