در ادامه اعدام مقامات رژیم شاه، در صبحگاه 22 فروردین 1358، یازده تن دیگر از آنان اعدام شدند.
محاکمه این 11 نفر همان شب در زندان قصر انجام شده بود. برخی از خبرنگاران که از جریان محاکمه نوار ضبط صوت تهیه کرده اند گزارش کرده بودند که محاکمات کوتاه بود.
اعدام شدگان عبارت بودند از:
سپهبد ناصر مقدم آخرین رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)
مهندس عبدالله ریاضی رئیس پیشین مجلس. وی در جریان انقلاب در ایران نبود و بعدا به منظور دریافت مستمری معوقه! به تهران بازگشته و بازداشت شده بود. ریاضی تصور می کرد جرمی مرتکب نشده و دستگیر نخواهد شد.
عباسعلی خلعتبری وزیر امور خارجه اسبق
سرلشکر حسن پاکروان وزیر اطلاعات و جهانگردی اسبق
منصور روحانی وزیر کشاورزی و آب و برق اسبق
سپهبد حجت کاشانی رئیس تربیت بدنی اسبق
سپهبد محمد تقی مجیدی رئیس اسبق دادگاه نظامی
غلامرضا نیک پی شهردار اسبق تهران
سرلشکر علی نشاط، سرتیپ حسینعلی بیات
سناتور سابق محمد علی علامه وحیدی نیابت تولیت مدرسه سپهسالار.
یکی از اتهامات وارده به خلعتبری این بود که عوامل اطلاعاتی را به خواست ساواک به عنوان کارکنان وزارت امور خارجه به ماموریت های خارج از کشور می فرستاد و آنان برضد ایرانیان برون مرزی (مخالفان دولت وقت) جاسوسی می کردند و گزارش مغرضانه می دادند.
اتهام سپهبد مجیدی نیز محاکمه و اعدام سران جمعیت فدائیان اسلام بود.
سرتیپ بیات متهم به سرکوب کردن عشایر خوزستان شده بود. وی در دفاع از خود گفته بود که آنها می خواستند کشور را تجزیه کنند.
به علامه وحیدی هم این اتهام وارد شده بود که بدون داشتن صلاحیت روحانیت، نیابت تولیت یک مرکز مذهبی را قبول کرده بود.
یکی از اتهامات وارده به پاکروان نیز دستگیری امام خمینی ( ره ) در دهه 1340 بود.
در عکس، نعمت الله نصیری ( سومین رئیس ساواک ) در روزهای بازداشت خود دیده می شود .
.
انوقت ها معنا نداشت