به گزارش بورس نیوز، عباس علوی راد کارشناس مسائل اقتصادی در یادداشتی نوشت:
جناب وزیر فرمودند "مالیات ابزار حساسی است و نباید چون چکش بر سر هر چیز کوبیده شود، اگر سپرده ها راهی بازارهای موازی چون طلا و ارز و ...شوند مضرات زیادی به بار می‌آورند و از این رو می‌گویم دریافت مالیات از سود سپرده بانکی منتفی است" (۱۵/بهمن/۹۸، خبر آنلاین)
با توجه به مانده سپرده های بانکی (مدت دار و کوتاه مدت) برآوردها نشان می دهد سیستم بانکی کشور در سال ۱۳۹۹ حدود ۳۰۰ هزار میلیارد تومان سود سپرده پرداخت خواهد کرد.
این رقم سود سپرده بانکی، حدود ۶۰ درصد بودجه عمومی پیشنهادی دولت برای سال ۱۳۹۹ و ۱/۵ برابر کل درآمدهای مالیاتی پیش بینی شده در آن می باشد.
اگر چه طبق آمارهای رسمی منتشر نشده، لیکن برخی مقامات پر نفوذ بارها اعلام نموده اند که حدود ۸۵ درصد کل سپرده های بانکی متعلق به چیزی حدود ۵ درصد جمعیت کشور است.
پرسش اول از جناب وزیر این است که ایشان با نگرانی از تصمیم این ۵ درصد جمعیت ایران در مورد سپرده های بانکی متعلق به خود مالیات بر سود سپرده های بانکی را منتفی اعلام نموده اند؟!
آیا اساساً فلسفه دریافت مالیات از سوی دولت ها و توزیع مجدد آن با منطق جناب وزیر سازگار است؟!
پرسش دیگر این است که بازار سرمایه و مشخصاً بورس در ماه های اخیر رونق چشمگیری داشته است، اگر این رونق مبتنی بر تحرک واقعی اقتصاد ایران، جذاب و پایدار است چرا بستر هدایت حداقل بخشی از سپرده های بانکی آن ۵ درصد به سمت بازار سرمایه را فراهم نمی کنند؟!
اخیراً رئیس کل محترم بانک مرکزی اعلام نمودند ۹۰ درصد تامین مالی کشور توسط سیستم بانکی انجام می‌شود (به نقل از ایسنا ۲۱/آذر/۹۸). با هدایت بخشی از سپرده های بانکی به سمت بازار سرمایه آقای وزیر قادر خواهند بود موازنه تامین مالی میان بازارهای پول و سرمایه را بهبود ببخشند.
به نظر می رسد عزم راسخی برای دریافت مالیات بر عایدی سرمایه در کشور وجود ندارد و دولت به آرامی در حال عقب نشینی در این زمینه است. اما روشن است که اگر دولت بخواهد کسری بودجه خود را از محل فشار مالیاتی بر مالیات دهندگان فعلی پوشش دهد غیر سازنده خواهد بود.
