سیمانی ها همچنان گرفتار بدقولی وزارت نفت/ مسکوت ماندن اجرای طرحی با 60 درصد صرفه جویی اقتصادی
به گزارش بورس نیوز، این اتفاق در حالی با افزایش میزان سردی هوا و برای گاز رسانی به بخش خانگی رخ می دهد که سال گذشته وزارت نفت به کارخانجات سیمانی وعده پرداخت سوبسید جهت جبران هزینه های هنگفت قطعی گاز را داده بود، وعده ای که بر خلاف آنکه قرار بود از ابتدای امسال در قبوض گاز آنها اعمال شود، اما تاکنون محقق نشده است.
این فشار در حالی هر ساله به تولید کنندگان صنعت خاکستری وارد می شود که دولت همواره صحبت از حمایت از تولید را مطرح می کند؛ اما به مرحله اجرا که می رسد، در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد. اما مشکل قطعی گاز در صنعت سیمان به پارسال و امسال هم ختم نمی شود و در سنوات گذشته نیز همواره بحث ارایه مازوت سیمانی ها به نرخی معادل گاز مصرفی و به منظور حمایت از آنها مطرح بوده که سیمانی ها همواره بدقولی وزارت نفت را در این رابطه شاهد بودند. آنچنان که طبق آخرین آمارهای اعلامی از سوی انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان، کارخانه های این گروه 29 میلیون دلار بابت سوبسید وعده داده شده از وزارت نفت در ازای 20 روز تعطیلی کارخانه ها در زمستان سال گذشته به دلیل قطعی گاز مصرفی خود طلبکارند.
اما عدم تحقق وعده ها و اجرای برنامه های حمایتی از صنعت سیمان به همین عامل هم ختم نمی شود؛ چرا که اواخر سال گذشته در حالی طرح احداث جاده ها با رویه بتنی پیشنهاد و به صورت آزمایشی در چند شهر اجرایی شد که هنوز خبری از اجرای آن در سطح وسیع نیست. این در حالی است که با توجه به لزوم شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران به اجرای طرح کیفی سازی توسط پالایشگاه ها به سمت استاندارد یورو 4 و یورو 5 طی چند سال آتی، حجم تولید قیر تولیدی این مجتمع ها به شدت کاهش می یابد و همین کاهش عرضه محصول قیر عاملی بوده که طی این سال ها موجب شده قیمت آن در سطح جهان با افزایش مواجه شود. بطوریکه به اعتقاد کارشناسان امروزه احداث جاده ها با رویه های بتنی به دلیل وجود سیمان فراوان در کشور و با قیمتی به مراتب ارزان تر از قیر و گازوییل مصرفی در رویه های آسفالت از نظر اقتصادی توجیه بیشتری دارد.
به عبارتی بر مبنای محاسبات اقتصادی انجام شده هزینه مواد مصرفی برای یک متر مربع راهسازی با استفاده از آسفالت به مراتب بیشتر از هزینه احداث جاده های بتنی است؛ بطوریکه اجرای چنین طرحی تا 60 درصد صرفه جویی اقتصادی به همراه دارد؛ ضمن اینکه راهسازی با استفاده از صفحه های بتنی مزایای فنی و مهندسی بالایی داشته و طول عمر آن 3 تا 4 برابر آسفالت است.
اینجاست که چرایی لزوم اجرای تفاهم نامه های امضا شده توسط وزارت راه و شهرسازی با کارخانجات این گروه جهت احداث جاده های بتنی مشخص می شود. اما معلوم نیست پس از گذشته حدود یک سال از آغاز اجرای آزمایشی این طرح، چرا شاهد اجرای آن به صورت گسترده در کشور نیستیم؛ این در حالی است که گستردگی استقرار کارخانجات سیمان در سراسر کشور و ظرفیت مطلوب و با کیفیت بالای محصولات سیمانی تولیدی به وضوح مشخص می کند که آینده متعلق به طرح روسازی بتنی جاده ها به جای آسفالت است. آن هم در شرایطی که رکود در ساخت و ساز داخلی و سایر فعالیت های عمرانی، رقابت منفی تولید کنندگان در قیمت فروش محصولات خود برای کسب سهم بازاری بیشتر، ضعف ناوگان حمل و نقل و بالا رفتن ریسک فعالیت در بازار عراق به ویژه با افزایش تعرفه واردات سیمان به این کشور تا 40 درصد، همگی جزو مهمترین عوامل برای کاهش میزان فروش محصولات سیمانی هاست. حال آنکه اجرای چنین طرحی دوباره می تواند خون یخ زده این صنعت را دوباره به جریان بیاندازد.
افزون بر اینکه با توجه به چشم انداز دستیابی به ظرفیت تولید 100 میلیون تنی سیمان تا سال 1397، مسلم است که در صورت عدم اجرای طرح های بزرگ همچون جاده های بتنی که نیاز بالایی به سیمان دارد، اوضاع کارخانجات این گروه را به دلیل افزایش عرضه همزمان با ثبات میزان تقاضا و تداوم شرایط رکود اقتصادی وخیم تر خواهد کرد. شرایطی که این روزها به دلیل رکود حاکم بر این صنعت اصلی ترین عامل در افت قیمت سهام آنها طی یکسال اخیر بوده که به تفضیل در جدول ذیل آمده است.
البته شاید طرح جاده های بتنی نیز همانند برنامه عرضه سیمان در بورس کالا باشد که سال هاست منتظر عملیاتی شدن بوده و بیشتر به افسانه و رویایی شبیه است که گویا هیچگاه منافع آن عاید شرکت های تولید کننده سیمان و سهامداران آن نخواهد شد.
جهت عضويت در كانال تلگرام #اخبار #اقتصادي #بورس_نيوز روي لينك زير كليك كنيد و گزينه JOIN را بزنيد.
https://telegram.me/boursenews_ir
چون دیگه قیر خیلی گرون میشه
سهام سیمانی آماده پرواز$$$$$$$$$$$