مجله مهر: همه چیز از خبر نیویورک تایمز شروع شد. روزنامه نیویورک تایمز برای اولین بار در اول فروردین امسال، به نقل از برخی مسئولان آمریکایی از این پروژه جدید خبر داد. بنابر این خبر، مسئولان آمریکایی پیش بینی کرده‌اند که تهران در حال ساخت یک ناو هواپیمابر مشابه نمونه آمریکایی است.
شبکه «سی ان ان» هم مدتی بعد اعلام کرد که ایرانی‌ها در حال ساخت یک ناو آمریکایی هستند. این شبکه طبق ارزیابی‌هایش از تصاویر ماهواره‌ای گفته بود: «تصاویر ماهواره‌ای، یک نمونه بزرگ از ناو نیمیتز سی وی ان ۶۸ را نشان می دهد که روی عرشه آن به نظر هواپیماهای آمریکایی کپی شده وجود دارد و ساخت آن در نزدیک بندر عباس در جریان است.»
بر اساس این گزارش، ناو هواپیمابر ایران نسخه ای از ناو هواپیمابر نیمیتز سی وی ان ۶۸ آمریکا است و حتی شماره همان ناو یعنی ۶۸ را با خود دارد اما هدف از ساخت آن همچنان مبهم است. مقامات آمریکایی تردید داشتند که این کشتی، یک ناو جنگی است یا صرفا برای اهداف تبلیغاتی ساخته شده یا حتی طبق گفته شبکه العالم، آیا این ناو متعلق به یک پروژه سینمایی برای فیلم نادر طالب‌زاده است؟!
پاسخ‌های مبهم فرماندهان ایرانی درباره این کشتی هم بر سرگردانی‌های مقامات و رسانه‌های غربی و آمریکایی دامن می‌زد. برای مثال آذر سال گذشته، «دریادار سیاری» فرمانده نیروی دریایی درباره ساخت این ناوها در ایران گفت: «به نظر من به عنوان فرمانده نیروی دریایی ارتش، ساخت ناو هواپیمابر در شرایط کنونی کشورمان امکان‌پذیر است اما اینکه الان شروع به ساخت کنیم یا نکنیم به دستور سلسله مراتب بستگی دارد اما مطالعات و طراحی‌هایی وجود داشته و دارد که در همین مرحله باقی مانده و در صورت صدور دستور ساخت ناو هواپیمابر توسط مقامات بالادستی، قابلیت اجرایی شدن دارد.»
بالاخره این ابهام چند روز پیش در رزمایش پیامبر اعظم ۹ پاسخ داده شد و همه فهمیدند، چیزی که به عنوان ناو هواپیمابر به یک نگرانی برای غرب و آمریکا تبدیل شد بود، فقط ماکتی از این ناو بوده است! در این رزمایش که در تنگه هرمز برگزار شد، ماکت ناو هواپیمابر آمریکایی مورد هدف قرار گرفت؛ تا ایران ثابت کند که در صورت حمله آمریکا، میتواند آن را به راحتی منهدم کند. این رزمایش نشان داد که ایران علاوه بر اینکه در دفاع از این تنگه استراتژیک توانمند است، در «فریب نظامی» دشمن هم ماهر است!
نظرات کاربران
ارسال نظر
نظرات بینندگان
اخبار روز
خبرنامه
نظرسنجی
نظر شما درباره نحوه واگذاری سهام دو تیم استقلال و پرسپولیس چیست؟
امریکاییها که بعد از نشر ان خبر که ایران در حال ساخت ناو هواپیما بر است گفتند که ایران توانایی ساخت ندارد و این موضوع را جدی نمی گیرند.
بعد هم منفجر کردن ماکت خیلی فرق می کند با از بین بردن ماشین جنگی اتمی با صدها کشتی و ناو و زیر دریایی و هواپیمای محافظ اطرافش.
همه چي درست ميشه انشاا... با ياري مهدي عج جانم به فدايش
بدنه ی کشتی از ورقه های مقاوم و محکم فولاد چند اینچی ساخته شده که مقاومت فوق العاده ای در برابر آتش سوزی و آسیب های ناشی از میدان نبرد دارد. تکیه گاه اصلی سازه ای کشتی از سه تیر افقی تشکیل شده است
بخش بدنه در زیر خط آب به صورت قوس دار و تسبتا باریک است و بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده میشود تا عرشه ی پروازی را تشکیل دهد
بخش زیری نیز از دو لایه ی مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر لایه دوم به عنوان محافظ عمل کرده و از غرق شدن کشتی جلوگیری می کند
سیتم پیشرانه ی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش در وسط ناو قرار دارند که نیروی توربین های ناو را تامین می کنند البته راکتور های هسته ای خطرات خاص خود رادارند ولی تا بیست سال نیازی به سوخت گیری ندارند و سوخت گیری مجدد آنها سه سال به طول می انجامد
به ارقام زیر در مورد ناوهای کلاس نیمیتز توجه کنید:
· ارتفاع کلی برابر 74 متر
· وزن فولاد سازه ای 54000 تن
· مساحت عرشه ی پروازی 1.8 هکتار
· وزن هر کدام از لنگر ها 30 تن
· وزن هر یک از دانه های زنجیر لنگر 160 کیلو گرم
· وزن هر یک از پروانه ها 30 تن
· تعداد تلفن های داخلی ناو 2500 خط
· تعداد تلویزیون های ناو 3000 دستگاه
· ظرفیت ذخیره ی غذای یخ زده وخشک شده در ناو برابر با 6000نفر برای 70 روز
تعداد پزشک 6 ، دندان پزشک 5 و یک بیمارستان 51 تخت خوابی
برخواستن هواپیما از ناو taking off
عرشه ی پروازی ناو از پر هیجان ترین و خطرناک ترین محل ها برای کار است
در مقایسه با خدمه ی زمینی عرشه ی پروازی برای خلبان ها چندان خطرناک نبوده
ولی دشواری مخصوص به خود را دارد چون طول باند کوچکتر از طول باند ها معمولی است
بنابراین هواپیما نیازمند سیستم های خاصی برای پرواز و فرود است
برای اینکه به پرواز در آوردن هاپیماها آسانتر انجام گیرد ناو در خلاف جهت باد وبا سرعت زیاد حرکت می کند این عمل باعث بیشتر شدن نیروی لیفت بال می شود اما این کار ناکافی است بنابراین از وسیله ای برا شتاب دادن به هواپیما استفاده میشود که کاتاپولت نام دارد
قبل از پرتاب خلبان از تمام قدرت موتور استفاده میکند و افسر کاتاپولت با اشاره ی خلبان میله ی
نگهدارنده ی را رها می کند
سیتم کاتاپولت می تواند یک جنگنده ی 20 تنی را در عرض 2ثانیه از صفر به 270 کیلومتر برساند
هر ناو قادر است در هر 20 ثانیه یک هواپیما را به پرواز در بیاورد
فرود هواپیما بر عرشه ی ناو
فرود یا نشستن روی ناو یکی از سخت ترین کارهایی است که یک خلبان با آن مواجه میشود. عرشه ی ناو فقط 150 متر برای فرود هواپیما دارد و این ناکافی است.
برای فرود بر روی عرشه ی ناو ،هرهواپیما باید دارای قلاب دم tail hookباشد .
خلبان هنگام فرود خلبان با تقرب صحیح سعی میکند یک از چهار کابل نگهدارنده ی روی عرشه ی ناو را بگیرد این کابل های فولادی به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه متصل هستند که وقتی قلاب دم هواپیما
با یکی از این کابل ها درگیر شد کابل بیرون آمده در نتیجه سیلندر انرژی هواپیما را جذب میکند چنین سیستمی میتواند هواپیمایی با 24تن وزن و با سرعت 241 کیلومتر بر ساعت را در 96 متر متوقف کند
برای کمک به خلبان در فرودی دقیق فردی که به افسر علائم معروف است از طریق رادیو و همچنین چراغ های روی عرشه ی ناو او را راهنمایی میکند.
علاوه بر راهنمایی های افسر فرود، خلبان تقرب را با کمک یک سیستم نوری به نام لنزهای اپتیکی فرنسل نیز انجام میدهد این لنزها از یک سری چراغ ها لیزری تشکیل شده که توسط ژیروسکوپ پایدار شده اند
فرماندهی یا جزیره
مرکز فرماندهی ناو و عرشه ی پروازی ساختمانی به نام جزیره است .این ساختمان حدود 46متر ارتفاع ولی فقط با 6متر پهنا در پایه جای زیادی را اشغال نمیکند
روی سقف ساختمان فرماندهی ناو رادارها و آنتن های مخابراتی ناو قرار دارد که قابلیت شناسایی کشتی ها
و هواپیماهای خودی و دشمن را دارد
در بالاترین طبقه ی این ساختمان ، مرکز کنترل پرواز اصلی قرار دارد که بر فعالیت های ناو و پروازها تا شعاع 8 کیلومتری نظارت دارد
در طبقه ی پایین مرکز کنترل پرواز ،مرکز فرماندهی کشتی قرار دارد در این طبقه کاپیتان ،
افسر سکاندار ناو ،افسر موتور قرار دارد
طبقه ی زیرین مرکز فرماندهی کشتی، اتاق ادمیرال(فرمانده کل گروه رزمی شامل ناو هواپیما بر ،دو ناوچه شلیک موشک ها هدایت شونده ، یک ناوشکن ،یک زیر دریایی ،یک ناو محافظ ضد حملات زیر دریایی و در نهایت یک کشتی لجیستیکی) وجود دارد
آشیانه هواپیماها
روی عرشه تعداد کمی هواپیما را میتوان پارک کرد با توجه به اینکه که فضای کافی برای پارک 80 تا 100 فروند هواپیما نیاز است وقتی هواپیما مورد استفاده قرارنمی گیرد به آشیانه فرستاده میشود
آشنایه هواپیما دو طبقه پایین تر از عرشه ی پروازی قرار دارد که 209 متر طول 34 متر عرض و 8متر ارتفاع دارد
تیپ هوایی مستقر در ناو از 9 اسکادران تشکیل شده که جمعا 70 تا 80 فروند را تشکیل میدهد نا گفته نماند در زرادخانه ناو بیش از 4000 از انواع بمب ها و موشک ها وجود دارد
خدمه و زندگی در ناو
ناو ها معمولا به شهر های روی آب معروف اند و معمولا بین 5000 تا 6000 خدمه در ناو کار میکنند که حدود 2500 نفر ازآنها مربوط به تیپ هوایی و بقیه خدمه ی کشتی هستند
ناگفته نماند بیشتر این افراد تا مدت ها پا به عرشه نمی گذارند
زیرا مکان بسیار خطرناکی برای افراد نااشناست
افرادی هم که در عرشه هستند تابع مقررات و نظم خاصی هستند بطوریکه عدم دقت یکی از خدمه ممکن است فاجعه ای به دنبال داشته باشد
تما افراد مسئول روی عرشه لباس های رنگی مربوط به شغل خود را میپوشند که شامل موارد زیر است
ارغوانی: مسئول سوخت هواپیما
آبی : جابجا کننندهای هواپیما مسئولان بالابر، رانندهای یدک کش و مسئولان ارتباطات
سبز: مسئولان کاتاپولت ،کابل های نگهدارنده و افسران راهنمای هواپبیما
قرمز : افسران مهمات، مسئولان عملیات نجات
قهوه ای : افسران تیپ هوایی
سفید: بازرسان ،افسران ناظر و تیم پزشکی
تسلیحات تدافعی ناو :
با اینکه خود ناو سلاح جنگی ای محسوب نمیشود ولی جهت بالا بردن قدرت دفاعی آن هر ناو هواپیمابر مجهز به موشک های زمین به هوای seasparrow و موشک های ضد موشک RAM و چهار توپ چرخان 20 میلیمتری با برد 1.5 کیلومتر میباشد
همچنین دارای سیستم ها ی CHAFF و flare و طعمه های یدک کش شونده نیز هست