به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی (ایستانیوز)،خودروهای سلول سوختی یا FCV ها برای سالها یکی از موضوعات چالشبرانگیز برای بین خودروهای پاک بودهاند. خروجی این خودروها فقط «آب» است و میتوانند تنها در عرض سه دقیقه مخزن خود را پُر کنند. این در حالی است که شارژ دوباره یک خودروی الکتریکی معمولی میتواند چندین ساعت طول بکشد. همچنین دامنه مسافت آنها با خودروهای بنزینی قابلمقایسه است و آنها میتوانند مسافتی حدود ۴۸۰ کیلومتر را طی کنند. ولی در همین حال، خودروسازان به دلایل مختلف، مخصوصاً زیرساختها، کمتر به سراغ آنها رفتهاند.
در حال حاضر، در کشوری مانند امریکا تنها ۱۲ ایستگاه سوختگیری هیدروژنی وجود دارد که بیشتر آنها در کالیفرنیای جنوبی قرار گرفتهاند. البته این روند نیز در حال تغییر است. سال گذشته، این ایالت هزینهای برابر ۲۰۰ میلیون دلار را برای ساخت ۱۰۰ ایستگاه جدید سوختگیری هیدروژنی تا سال ۲۰۲۰ میلادی تصویب کرد. شاید همین موضوع باعث شود که جاهای دیگر نیز به فکر چنین برنامههایی بیفتند.
روند کار در تویوتا میرای:
۱) مخزن هیدروژن
دو مخزن فیبرکربنی ۵ کیلوگرم سوخت هیدروژن در فشاری بسیار بالا (10,000 psi) در خود جای میدهند. در شرایط اضطراری مانند زمان وقوع یک تصادف، حسگرها، شیرهای مسدودکننده را به کار میاندازند تا جلوی خروج هیدروژن از مخزن گرفته شود.
۲) جریان هوا
دریچه مکش، «اکسیژن» که یک ماده حیاتی است، به محفظه سلول سوختی انتقال میدهد.
۳) واحد کنترل قدرت
این قسمت بهعنوان مغز متفکر و مدیریت مصرف انرژی خودرو عمل میکند و الکتریسیته را از سلول سوختی گرفته و به موتور انتقال میدهد. در زمان شتابگیری، «واحد کنترل قدرت» انرژی ذخیرهشده در باتری را برای رسیدن به شتاب بیشتر، آزاد میکند.
۴) باتری
برخلاف باتریهای معمول در خودروهای الکتریکی، باتری نیکل هیدرید در «میرای» تنها انرژی اضافی موردنیاز در طول احتراق و شتابگیری را در خود ذخیره میکند.
۵) موتور الکتریکی
وقتی الکتریسیته وارد موتور میشود، باعث قطبی شدن استاتور آن میشود. استاتور قطعهای حلقهمانند در اطراف روتور است. این قطبیشدن، باعث ایجاد یک میدان چرخشی مغناطیسی میشود. آهنرباهایی که بر روی روتور سوار شدهاند، با میدان مغناطیسی همجهت شده و با همین نرخ شروع به گردش میکنند و حرکت رو به جلوی خودرو را تأمین میکنند. هر چه الکتریسیته بیشتری به موتور فرستاده شود، چرخش میدانی سریعتر شده و خودرو با سرعت بیشتری حرکت خواهد کرد. هنگامیکه توقف کرده و یا سرعت خود را کم میکنید، موتور الکتریسیته اضافی برای باتری تولید خواهد کرد.
۶) سلول سوختی
در سادهترین حالت، یک سلول سوختی متشکل از یک آند، یک کاتد و یک غشای الکترولیت پلیمر (PEM) است. هرکدام از سلولها بهتنهایی مقدار اندکی ولتاژ تولید میکند و به همین دلیل، مهندسان زنجیرهای از آنها را بهصورت یک سری جمعآوری میکنند. بسته مورد استفاده در میرای دارای ۳۷۰ سلول سوختی است که هرکدام از آنها انرژی شیمیایی ذخیرهشده در خود را به الکتریسیته تبدیل میکنند.
در هرکدام از سلولها، هیدروژن در یک صفحه میدان به سمت آند جریان مییابد. در اینجا، یک کاتالیست «پلاتینیوم-کبالت» مولکولهای هیدروژن را به یونهای با بار مثبت و الکترونهای با بار منفی تبدیل میکند. سپس PEM، یونهای هیدروژن را به سمت کاتد هدایت میکند و در همین حال، جلوی الکترونها میگیرد. الکترونها مجبور میشود که در یک مدار خارجی حرکت کنند به این ترتیب جریان الکتریکی ایجاد میشود.
در نهایت الکترونها و یونها همراه با اکسیژن در کاتد، یکدیگر را ملاقات میکنند و آب را تشکیل میدهند. این آب را به صورت بخار از خودرو خارج میشود.
منبع:پدال