رهبر بزرگ مقاومت فلسطین، توسط مخالفان بشار اسد کشته شد

سرویس بین الملل شفاف:«احمد جبریل» از بزرگ ترین شخصیت های سیاسی و نظامی در جریان مقاومت فلسطین در برابر اسرائیل، از سوی معارضان بشار اسد کشته شد.

به گزارش سرویس بین الملل شفاف، منابع خبری می گویند در اثر خمپاره هایی که طی سه روز اخیر سلفی های مخالف بشار به سمت محله «عباسیین» دمشق شلیک کرده اند، منزل احمد جبریل به صورت کامل ویران و خودش نیز مجروح شد. صبح امروز در اثر شدت جراحت های وارده، این رهبر بزرگ مقاومت فلسطین در بیمارستان درگذشت.

احمد جبریل، دبیرکل جبهه ملی آزادیبخش فلسطین و یکی از بزرگ ترین فرماندهان نظامی فلسطینی در مبارزه با اسرائیل بود که روابط حسنه ای با دمشق و شخص بشار اسد داشت. در پی رویگردانی حماس از بشار اسد و حضور بخشی از جوانان فلسطینی در صفوف گروه های سلفی مخالف بشار، احمد جبریل با تمام قوا در کنار نظام سوریه ماند و همین کار باعث شد از سوی معارضان بشار اسد به مرگ و ترور تهدید شود.

مخالفان بشار اسد، از دو سال قبل احمد جبریل را به مرگ تهدید کرده بودند.

احمد جبریل کیست؟

احمد جبریل از قدیمی ترین مبارزان فلسطینی علیه اشغالگران است که همین علت به او لقب «ابو جهاد» را داده اند. او در سال 1938 در فلسطین به دنیا آمد و از همان دوره نوجوانی با یهودیان مهاجر ضدعرب به مبارزه پرداخت. او در سال 1965، جمعیتی را با عنوان «جنبش آزادیبخش فلسطین» تأسیس کرد و سه سال بعد با دو حزب «جنبش صیانت از سرزمین های عربی» (به رهبری جورج حبش) و «قهرمانان مبارزه برای بازگشت [به فلسطین]» (به رهبری ودیع حداد) متحد شد و «جبهه ملی آزادسازی فلسطین» را تشکیل داد و نخستین رهبر این مجموعه شد. این جبهه در کنار جنبش فتح، مهم ترین سازمان های سیاسی فلسطینی را در آن سال ها تشکیل می دادند و شخص احمد جبریل بعد از مدتی شاخه نظامی این سازمان را تأسیس کرد و فرماندهی آن را بر عهده گرفت.

در پی به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی یاسر عرفات، احمد جبریل معتقد به موضع گیری شدید جبهه ملی آزادیبخش علیه جنبش فتح بود و در اعتراض به همین موضوع، حتی برای مدتی از شاخه سیاسی این سازمان کناره گیری کرد. در همین مدت، او مجددا رهبری شاخه نظامی این جنبش را بر عهده گرفت و پیوندهای مستحکمی با ارتش سوریه، شخص حافظ اسد و جنبش حزب الله لبنان برقرار کرد.

از ویژگی های احمد جبریل، نوآوری های وی در مسیر مبارزه با اسرائیل بود. او نخستین کسی بود که ابتکار «عملیات استشهادی» را علیه اشغالگران به کار گرفت و عملیات هایی را در شهرهای «کریات شمونه» (شمال فلسطین اشغالی) و «الجلیل الاعلی» (جنوب لبنان که در آن زمان تحت اشغال اسرائیل بود) طراحی و اجرا کرد. یک ابتکار دیگر وی، دستور به ربودن شهروندان اسرائیلی بود، زیرا می گفت این شهروندان نیز اشغالگرانی هستند که به سرزمین فلسطین تجاوز کرده اند. او در برابر ربودن این شهروندان، آنان را با فلسطینی های دربند در زندان های اسرائیل معاوضه می کرد.