از نظر ما و بسیاری از فعالین بازار سرمایه، آنقدر که ناشایستگی بعضی مدیران سازمان بورس و نهاد‌های تصمیم گیرنده در کاهش حاشیه سود خالص شرکت‌ها در این سال‌ها تاثیر دارد، مدیران بنگاه‌های تجاری نقشی در این بحران ندارند. منفعل بودن و کم سوادی عده‌ای از مدیران سازمان بورس در سال‌های گذشته تا به آنجا ادامه پیدا کرد که معمولا هیچ یک از این عزیزان در جلسات تاثیرگذار و تعیین کننده اقتصادی دولت حضور نداشتند. هر وقت خواستند با نرخ سود بانکی و اوراق خزانه کمر بازار سرمایه را شکستند، هر زمان اراده کردند بازی نرخ خوراک و سوخت صنایع را پیش کشیدند و فاتحه سود بسیاری از شرکت‌ها را خواندند، در حاشیه سود پالایشگاه‌ها اعمال نفوذ کردند، هر بلایی که خواستند بر سر معاملات بورس کالا آوردند، اما مدیران سازمان بورس سرشان به گرفتن وام‌های چند میلیارد تومانی و کم بهره گرم بود. 

باورش دشوار است، اما کارگزاری‌هایی که معمولا در فروش سهام مشتریان اعتباری مارجین کال شده رحمی ندارند، این روز‌ها درگیر تامین مالی برای پرداخت حقوق و دستمزد پرسنل شان می‌باشند. ظاهرا پس از چند سال، بالاخره عزا به کوچه کارگزاری‌ها هم رسیده و اکنون سرمایه گذاران خرد، تنها متضرران و سوخت شدگان شرایط بحرانی بازار سرمایه نمی‌باشند. دیدن خوش شانسی‌ها (البته همه می‌دانیم که بسیاری از دستاورد‌های مالی دوستان و مدیران کارگزاری‌ها در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ تنها به دلیل شایستگی‌های علمی و نبوغ بالای این عزیزان بود و هرگز تصور نکنید استفاده نامحدود از لاین‌های اعتباری بانکی در کارگزاری‌های سایر دوستان، یا ساخت و پاخت‌های مالی (اعم از هزینه‌های بازاریابی و …) و حتی شرکت در پروژه‌های سفته بازی به واسطه در اختیار قرار دادن اعتبار به رفقای نزدیکشان، خدایی ناکرده منجر به بهبود شرایط مالی آن‌ها شده است) و شرایط مالی مدیران کارگزاری‌ها، بسیاری از فعالین بازار سرمایه و افراد سودجو را به این فکر فرو برد که استفاده از لاین‌های اعتباری کارگزاری‌ها می‌تواند لذت‌های جاودانه‌ای داشته باشد. پس گروهی به راه افتادند تا مجوز برخی از کارگزاری‌های کوچک را خریداری کنند و برای خود کاسبی جدیدی را آغاز نمایند. در این بین ..

شاید بسیاری از کشور‌های اروپایی و آسیایی حتی در طول یک یا دو دهه از تاریخ خود هم با این حجم از مشکلات و چالش‌های امنیتی و سیاسی روبرو نباشند با این حال ما در ایران زندگی می‌کنیم و تنها واژه‌ای که در سال‌های اخیر در کشور عزیزمان نمود دارد، " بحران" است و دیگر هیچ.

باورش دشوار است، ولی مدیریت شرکتی ۴۰ ساله و قدیمی در سال ۱۳۹۶ به دست عده‌ای سفته باز و فعال بازار سرمایه افتاده بود که نه از تولید چیزی می‌دانستند و نه از صنعت. در سال ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، آقای پ. و گروه‌های منتسب به ایشان از خلاء‌های موجود در قوانین بازار سرمایه نهایت استفاده را بردند و توانستند با خرید‌های اعتباری کلان و بدهی‌های گزاف به سیستم کارگزاری‌های کشور، بیش از ۳۰ درصد از کل سهام شرکت آذرآب را تصاحب کنند. به نظر شما شرکت فاذرآب چندمین شرکت بورسی و یا فرابورسی می‌باشد که به دست عده‌ای سفته باز و یا به اصطلاح فعال بازار سرمایه به نابودی کشیده می‌شود؟ چند نمونه از شرکت‌هایی که به دست عده‌ای سفته باز پروژه شده اند، اما کلیه فعالیت‌های تولیدی آن‌ها به حاشیه رفته است، می‌توانید مثال بزنید؟ متاسفانه و در سال‌های اخیر شاهد رخداد بسته‌ای جامع از مشکلات فوق در آذرآب بوده ایم که منجر به کاهش عجیب و چشمگیر ظرفیت‌های کاری این شرکت قدیمی گردیده و ظاهرا رفت و آمد‌ها و عکس‌های بیشمار بعضی مسئولین قضایی و رئیس جمهور شهید ایران در این شرکت نیز کارگشا نبود.

به نظر شما ارزش بازار شرکت فولاد مبارکه از ابتدای سال 1392 تا کنون چند برابر شده است ؟ ارزش شرکت پتروشیمی اراک چطور؟ شاید باورش دشوار باشد ولی بازده شخصی که در این دو سهم سرمایه‌گذاری کرده باشد (حتی با وجود افت معنادار بازار در چهار سال گذشته)، چند برابر سرمایه‌گذاری در سایر بازارها بوده است. اگر هم به دنبال خرید مقادیر بالای دلار باشید که مجدد پیدا کردن فردی معتمد برای معامله، پرداخت کارمزدهای سنگین برای نقد کردن، گرفتار نشدن به عنوان قاچاقچی ارز و شناسایی توسط نهادهای اطلاعاتی، دغدغه‌های امنیتی و نحوه نگهداری فیزیکی دلارها و … نه آب داریم، نه در زمستان‌ها گاز داریم، نه در تابستان‌ها برق داریم، نه اقتصادی داریم که روی آن حساب کنیم، نه آرامشی بر کشور حاکم است، نه شهروندان حال خوش و قدرت خریدی دارند، نه زیرساخت‌های شهری درستی داریم و نه ….، اما قیمت هر متر خانه در تهران با قیمت هر متر خانه در آمریکا یا اروپا برابری می کند. از نظر شما این روند مضحک به نظر نمی رسد؟

باورش دشوار است، اما ثمره بیش از ۳۰ سال زندگی کارمندی و پرداخت حق بیمه در صندوق بازنشستگی کشوری، حقوق میانگین ۱۱ میلیون تومانی در سال ۱۴۰۲ بوده است که حتی کفاف مخارج اولیه زندگی بسیاری از بازنشستگان هم نمی‌دهد. حق بیمه‌های دریافتی که قرار بود صرف سرمایه گذاری در شرکت‌های تولیدی و پوشش حقوق بازنشستگی کارمندان سابق شود، اکنون تبدیل به سهام شرکت‌هایی نظیر پتروشیمی آبادان با زیان انباشته‌ای چند هزار میلیارد تومانی گردیده است.

بی تردید نمی‌توان از تحولات منطقه ای، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و نوع واکنش ایران به اتفاقات اخیر به راحتی چشم پوشی کرد، اما چرخه‌های تاریخی بازار سرمایه، تغییر نگاه و سیاست‌های ماه‌های اخیر دولتمردان و سایر عوامل با اهمیت دیگر را هم نمی‌توان در نظر نگرفت. پیشنهاد ما به شما عزیزان این است که شاید ..

باور بفرمائید یکی از تنها نقاطی که در کره زمین می‌توان بار‌ها و بار‌ها از یک سوراخ دزدی و اختلاس کرد، کشور عزیز و سربلندمان ایران است. شما در ایران می‌توانید با یک روش و به دفعات متعدد از بانک‌های مختلفی اختلاس کنید، به دفعات با تبانی با مدیران بانک‌ها وام‌های کلان و غیر قابل بازگشت بگیرید، به طور متمادی در ارزش گذاری املاک و دارایی‌ها توسط کارشناسان رسمی دادگستری اعمال نظر کنید، سال‌های سال نام تان در همه جا به عنوان ابر بدهکار بانکی مطرح و فرار مالیاتی داشته باشید، اما در عین حال، هم آبرومند باشید و هم در جایگاه‌های شغلی و سمت هایتان ارتقاء و حتی بعضا به عنوان کارآفرینان نمونه و فعال اقتصادی برجسته از شما نام ببرند. بدترین قسمت ماجرا این است که این حجم از تخلف و فساد در بانکی وابسته به بنیاد شهید اتفاق افتاده است. بنیادی که قرار بود سهم کوچکی از رشادت‌ها و از جان گذشتن‌های شهدا، جانبازان و ایثارگران را جبران کند، مسئولیت بانکی را بر عهده داشته که سال هاست با افشای فساد‌های گاه و بی گاه خود، بدبینی غیر منصفانه‌ای را به ماهیت این نهاد‌ها و افراد تحت پوشش آن در ذهن مردم به وجود آورده است.

آیا قرار است، تا انتهای سال بار‌ها و بار‌ها شاهد تحدید دامنه نوسان، رکود و فرار سرمایه از بازار بورس به سایر بازار‌های موازی باشیم؟ آیا ۸ هفته تحدید دامنه نوسان برای ارزیابی ثبات در بازار سرمایه کشور کافی نیست؟ دلیل بعدی محدودیت دامنه نوسان چه می‌باشد؟ سرماخوردگی جناب پزشکیان یا حساسیت‌های فصلی مقامات سایر کشورها؟ راستی پیروزی هریس در انتخابات آمریکا منجر به تحدید دامنه نوسان می‌گردد یا ترامپ؟ هریس ۳ درصدی و ترامپ ۱ درصدی؟

متاسفانه باید بگوییم که پس از گذشت ۱۸ سال از تصمیم گیری‌های فاجعه بار جناب احمدی نژاد، هنوز اثر تراوشات ذهنی غلط ایشان و همراهانشان دامن اقتصاد کشور را رها نکرده است. یکی از بارز‌ترین آن‌ها سهام عدالتی بود که نه تنها سودی برای مردم نداشت بلکه مدیریت شرکت‌های بزرگ دولتی را هم به بیراهه و نابودی کشاند. از نظر شما مضحک نیست که مدیریت شرکت‌های بزرگی نظیر ملی مس ایران، بانک تجارت، پالایشگاه تهران، هلدینگ خلیج فارس و …، به دست چند شرکت سرمایه‌گذاری استانی با هیئت مدیره‌ای از چند شهرستان کوچک و چند تعاونی محلی بیافتد؟ هنر اینجاست که مدیر فنی شرکت زیمنس از مونیخ آلمان را، از اعضای هیئت مدیره لکما خارج کردیم تا محدثه، مبینا و مدینه خانم گودرزی، هر سه از شهرستان سپیدان، به عنوان تصمیم گیران غیر مستقیم (با توجه به اینکه ایشان عضو هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری استان فارس و نماینده این سرمایه گذاری رئیس هیات مدیره لکما می‌باشد)، وارد هیات مدیره شرکتی ۶۰ ساله و تخصص محور در حوزه تجهیزات مخابرات شوند.