راهکارهای سهامدارن برای مقابله با توقف طولانی مدت نماد شرکتها

توقف نماد در مدت زمان طولانی در خصوص برخی شرکتها منجر به وضعیت پیچیده ای درخصوص سهامداران خرد گردیده است از طرفی چندین سال است که وضعیت عملکرد شرکت به صورت شفاف مشخص نیست و از طرفی خروج از این شرکتها قدری دشوار است.

در برخی موارد علت توقف عدم تشکیل مجمع عمومی سالانه می باشد (البته برخی موارد مجمع تشکسل می گردد لکن به علت تنفسی که داده می شود تا رفع دلایل تنفس مجمع ناتمام می ماند اظهار نظر دقیق و قطعی درخصوص هر یک از این شرکتها نیازمند بررسی موردی پرونده انها می باشد اما کلیت بحث به فرض ثبوت تخلف چنین است است :

1-مجمع عمومی عادی سالانه برای رسیدگی به صورت های مالی شرکت ،رسیدگی به گزارش مدیران و بازرسان شرکت و تقسیم سودواندوخته بین صاحبان سهام ،تشکیل می شود.مجمع عمومی عادی با حضور حداقل بیش از نیمی از سهامداران (درنوبت اول دعوت ،درنوبت دوم هرتعداد ازسهامداران که حاضر گردند)و با نصاب رای نصف ه علاوه یک تشکیل می گردد.مهلت قانونی تشکیل مجمع عمومی چهارماه پس از پایان سال مالی است.(مواد87،88،89 ل ا ق ت 1347).

2.مطابق ماده 91 (ل ا ق ت 1347)هیات مدیره مکلف به دعوت از مجمع می باشد درغیر این صورت تکلیف برعهده بازرسان شرکت می باشد.چنانچه مدیران یا بازرسان اقدام به دعوت از مجمع عمومی ننمودند هر ذی نفع می تواند از دادگاه تقاضای تشکیل مجمع را بنماید.وبه طور خاص مواردی که مدت ماموریت مدیران به اتمام رسیده است و مراجع موظف به تکلیف خود عمل نمی نمایند هر ذی نفع می تواند از مرجع ثبت شرکتها تشکیل مجمع عمومی را خواستار گردد.

3.با توجه به ماده 254 لایحه اصلاحی قانون تجارت که مقرر می دارد- «رئيس و اعضاء هيأت مديره شركت سهامي كه حداكثر تا 6 ماه پس از پايان هر سال مالي مجمع عمومي عادي صاحبان سهام را دعوت‌نكنند يا مدارك مقرر در ماده 232 را به موقع تنظيم و تسليم ننمايند به حبس از دو تا شش ماه يا به جزاي نقدي از بيست هزار تا دويست هزار ريال يا به‌هر دو مجازات محكوم خواهند شد.» بنابراین نامبردگان بر اساس ماده مذکور قابل تعقیب و مجازات می باشند. و هر سهامدار جهت تعقیب در این مورد ذینفع محسوب می گردد.

درتشکیل مجامع عمومی شرکتهای بورسی علاوه بر استانداردهای قانون تجارت استانداردهای سنگین سازمان بورس نظیر دستورالعمل های انظباطی ناشران،قواعد و استانداردهای حسابرسی (درتهییه گزارش های شرکت ) .قواعد افشا اطلاعات ،مصوبات مربوط به نحوه اطلاع رسانی ،قانون توسعه ابزارها و ایین نامه های ان (تخلفات مدیران ناشران)و ... می بایست رعایت گردد که تفصیل خارج از حوصله این بحث می باشد.

راهکارهای عملی سهامداران خرد در مواجهه با این قسم شرکتها:

1- خروج از شرکت: خروج سهامدار خرد از طریق بازار توافقی صورت می پذیرد.استانداردهای سنگین سازمان در خصوص شرکتها(افشا اطلاعات،میزان زیان دهی ،سرمایه شرکت و ... منجر به شرایطی گردیده است که همه شرکتها قادر به فعالیت در تابلوی رسمی نیستند یا پس از مدتی شرایط این بازار را از دست می دهند که به تابلوی غیر رسمی تبعید می شوند. سازمان درجهت حمایت از سهامدار جز ء و گشودن راه خروج انان از این شرکتها اقدام به وضع دستورالعمل معاملات تابلوی غیر رسمی را تدوین نموده است این دستورالعمل شامل 12ماده می باشد که مصوب سال 85می باشد.

2- طرح شکایت علیه شرکت : شرکت به منزله بدنه واحدی می باشد که دارای شخصیت حقوقی است و برخوردار از حقوق و تکالیف که یکی از این تکالیف مسولیت مدنی در قبال خسارات به سهامداران می باشد .عمده مقررات سازمان بورس نیز شرکت را مسول انجام فعالیت ها می داند و بالتبع مسولیت عدم انجام امور نیز برعهده شرکت می باشد با اثبات تخلف شرکت و کارشناسی زیان وارده می توان از سهامدارن جبران خسارت نمود.

3- طرح دعوی علیه مدیران :طرح دعوی علیه چنین شرکتهایی از انجا که اساسا زیان ده می باشند خالی از فایده است و درصورت رسیدن به حکم علیه شرکت ممکن است با ورشکستگی شرکت و انحلال ان مواجه شویم لکن مدیران شرکت اموالی جدای از شرکت دارا می باشند و اساسا مشمول عنوان تاجر و درنتیجه ورشکستگی نمی شوند لذا با استفاده از مواد 142و 143(ل ا ق ت 1347)و اثبات تخلف مدیران جبران خسارات سهل تر می باشد.

4- ماده 254 عمل مدیران را واجد وصف کیفری دانسته است اگرچه مجازات ان متناسب با این تخلف اقتصادی نیست لکن با پی گیری کیفری امر و تقدیم دادخواست زیان همزمان به دادگاه کیفری می توان گفت این گزینه بهترین گزینه پیش روی اشخاص می باشد.

نظر به تخصصی بودن امر و پیچیدگیهای طرح دعوی خسارات و دفاع از ان به زیان دیدگان توصیه می گردد از طریق وکیل یا مشاور متخصص اقدام به پیگیری پرونده خود نمایند.