گرمای ارزهای صادراتی به جیب فولادساز جنوبی نشست

در سال گذشته ارزهای صادراتی به کمک «هرمز» آمد و درآمد خوبی را روانه جیب این فولادساز کرد؛ هر چند که اگر تحریم‌های بانکی و مالی وجود نداشت، ارقام زیباتری را شاهد می‌بودیم.

کد خبر : ۱۹۳۷۵۳

به گزارش واحد سنجش و راه حل‌های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، شرکت «فولاد هرمزگان جنوب» گام بلندی در امر سودسازی برداشت و سال ۹۷ را با تحقق ۱۶۴۳۶ میلیارد ریال سود خالص به پایان رساند که رشد حدود ۴ برابری را نسبت به سال ۹۶ نشان می‌دهد.

دست بسته «هرمز» در دایره تحریم‌ها / گرمای ارزهای صادراتی به جیب فولادساز جنوبی نشست

آن چه بیش از همه در تحقق این میزان سود دخیل بود، تحقق ۱۰۹۸۰ میلیارد ریال سایر درآمد‌های عملیاتی بود که ۹۶ درصد آن از محل سود تسعیر ارز حاصل شده است. این رقم تقریبا برابر با ۱۱۴ درصد سود ناخالص شرکت را شامل می‌شود. قابل ذکر است که سال ۹۶ از محل تسعیر ارز تنها ۳۶۷ میلیارد ریال سود کسب کرده بود.

«فولاد هرمزگان» در پایان سال ۹۷ به صورت خالص بالغ بر ۱۲۴ میلیون یورو در حساب‌های خود داشت و از سوی دیگر، ۱۲ میلیون دلار و همچنین ۱۲۶ میلیون درهم پرداختنی ارزی دارد. در نهایت، هر یورو به نرخ ۱۰۵۰۰۲ ریال، دلار ۹۲۵۳۴ ریال و ۲۵۱۹۵ ریال تسعیر شد.

وضعیت ارزی شرکت، شامل مبالغ حاصل از صادرات، میزان فروش ارز در سامانه نیما، واردات از محل صادرات، مانده نزد مشتریان و وضعیت دارایی‌ها و بدهی‌های ارزی آن می‌شود.

«هرمز» بالغ بر ۲۳۶.۸ میلیون یورو درآمد از محل صادرات خود کسب کرد که ۲۲.۸ میلیون یورو آن وصول نشد و از ۲۱۴ میلیون یورو باقی مانده، ۱۰۳ میلیون یورو را به نرخ نیمایی به فروش رساند و ۵۰ میلیون یورو دیگر را خرج واردات کالا و خدمات کرد.

وصول بخشی از وجوه حاصل از درآمد صادرات «هرمز» با توجه به محدودیت‌های بانکی، از طریق شرکت‌های تراستی انجام می‌شود که به علت قوانین پولشویی با محدودیت جابجایی مواجه هستند و در حال حاضر تنها از این وجوه برای مصارف شرکت می‌تواند استفاده کند.

شایان ذکر است که از ۶۱ میلیون یورو مانده ارزی پایان سال، ۵۴ میلیون یورو نزد شرکت‌های تراستی است و ۷ میلیون یورو آن نزد بانک‌های ایرانی داخل و خارج از کشور است. به علاوه، ۱۷ میلیون یورو از مطالبات شرکت به دلیل موانع ناشی از تحریم‌های اعمال شده، از مشتری دریافت نگردیده است.

بنابراین، می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد در صورتی که موانع بانکی و مالی به سبب تحریم‌ها وجود نداشت، دست «هرمز» در استفاده و بهره بردن از منابع ارزی حاصل از فروش صادراتی بازتر بود و می‌توانست ارقام بالاتری را در مقابل سود خالص خود بنشاند.