دغدغه های سهامداران در یک دقیقه

از ظرفیت کلاب هاوس برای آموزش و نیز مطالبه گری حقوق سهامداران خرد استفاده کنید. 

از ظرفیت ماده ۳۲ قانون بازار سرمایه برای تعطیلی بازار سرمایه استفاده کنیم. هرگز از این قانون استفاده نکرده ایم و وقت آن رسیده که در این شرایط بد بازار، یکبار از این قانون برای تعطیلی سه روزه بازار سرمایه و در صورت لزوم، تمدید تعطیلی ها، استفاده شود.

به نظر می رسد عزمی برای حمایت از بازار سرمایه و جلوگیری از ریزش ها تا زمان انتخابات وجود ندارد و قرار است حمایت از بورس شعار انتخاباتی کاندیداها باشد.

از تجربه سنوات قبل درس بگیریم. این بازار بازار سرمایه گذاریهای بلندمدت است و اگر نگاهمان به برد بلندمدت باشد از شدت ناراحتی ها دغدغه ها کاسته خواهد شد.

با وجود تاکید بر پرداخت سود سهام شرکت‌ها از طریق سجام، بعضی از شرکت‌های بازار، هنوز بانکی برای دریافت سود سهام معرفی می‌کنند. چرا؟

بازار سرمایه ما، بازار مالی قانونمند و با ثباتی نیست و هر روز یک قانون و دستورالعمل پیاده می شود. بازار بی ثبات محل مناسبی برای سرمایه گذاری سرمایه گذاران خرد نیست.

در اوج ناامیدی، صبر پیشه کنید...

تابلوی اختصاصی برای فروش حقوقی ها در نظر گرفته شود، تا فشار فروش از روی بازار برداشته شود.

همیشه نسبت به سرمایه گذاری در این بازار خوشبین هستم و مطمئنم در بلندمدت از بورس ضرر نخواهم دید.

آقای هامونی در جلسه چند شب پیش خود در کلاب هاوس، فرمودند با اینکه می دانند دامنه نوسان نامتقارن درست نیست، اما آن را حذف نمی کنند! پس چرا ایشان حقوق دریافت می کنند؟ اگر کاری نادرست است، چرا باید انجام شود. دامنه نوسان نامتقارن مشکلات زیادی برای سهامداران ایجاد کرده است. 

مهمترین مزیت بخشنامه دیشب در مورد سود بانکی و هزینه های غیر قابل قبول مالیاتی برای نرخ های بالاتر از ۱۶ درصد؛ استفاده از ابزار مالیات است که می تواند در آینده با بازی با نرخ سود سپرده و مالیات موثری که بر سود سپرده ها وضع می شود، سپرده های بانکی را به سمت خاصی هدایت کرد. لازمه اجرای این مصوبه تزریق منابع به بازار بین بانکی توسط بانک مرکزی هست که نیازمند حمایت آقای همتی است.
البته یکی از ذینفعان اصلی این مصوبه خود دولت هست که هم از درآمد مالیاتی آن منتفع می‌شود و هم زمینه فروش اوراق بدهی دولت تسهیل می‌شود.

شایسته سالاری مهمترین دلیل تفاوت کشورهای جهان سوم با کشورهای توسعه یافته است. از مدیران و سیاستگذاران ای که سواد و دانش کافی ندارند، نمی‌توان انتظار عملکرد بهتری داشت.

چرا سیاست های بازار سرمایه در راستای حذف صف‌های خرید و فروش نیست؟

دولت در زمانی مردم را به این بازار فراخواند که بستر لازم برای ورود مردم به این بازار فراهم نبود. هیچ دوره و کلاس آموزشی مناسبی در دوران صعود بازار سرمایه خصوصا در شهرستان ها وجود نداشت و اکثر دوره های آموزشی بورسی، بعد از ریزش بازار سرمایه به راه افتاده است. در چنین شرایطی چطور می توان مردم را مقصر خواند؟

بحث تامین مالی دولت از بازار سرمایه همیشه یک طرفه بوده، چرا همان طور که در زمانی که دولت نیاز به تامین مالی داشت از این بازار تامین مالی کرد، حالا که این بازار در مسیر ریزشی و نزولی قرار گرفته جهت تزریق پول به بازار سرمایه یا ارائه محرک های تشویقی برای رشد این بازار اقدام نمی شود؟

"ارزندگی سهام" به معنای رشد هرروزه سهم ها نیست؛ نگاهمان را اصلاح کنیم.

در شرایطی که در سه ماه گذشته همه چیز گران شده، چطور قیمت سهام مدام کاهش می یابد؟ آیا این دستکاری نیست؟

چرا همانطور که در زمان صعود بازار سرمایه، ۲۵ اقتصاددان در نامه‌ای نسبت به حباب بازار سرمایه هشدار دادند؛ امروز فعالان و کارشناسان و صاحبنظران بازار سرمایه در مورد وضعیت این بازار و نگرانی هایشان نامه‌ای ارسال نمی کنند و هشداری نمی دهند؟

مشکل بازار سرمایه با کمبود نقدینگی است و تا وقتی اعتماد سهامداران به این بازار بازنگردد پول راهی بازار نخواهد شد. اعتماد را به این بازار برگردانید.