آنچه كه من را واداشت تا درباره اين تحول بزرگ كه همان انعقاد قرارداد توسعه 6 فاز پارس جنوبي است نكاتي را ياد آوري كنم، اثرات شگرف، عميق و دوران ساز آن بر توانمنديهاي اصلي كشور يعني اقتصاد، سياست (سياست خارجي) و به خصوص پيشرفت و توسعه درون زا مي باشد.
ملت و دولت ايران در چارچوب انقلاب اسلامي دستاوردي را به دست آورد كه صدها سال بود به واسطه حاكمان مستبد و قدرتهاي خارجي از آن محروم مانده بود، آن چيزي كه جزء ارزشمندترين حقوق اساسي ملت ايران بوده كه همانا استقلال سياسي و استقلال اقتصادي (توأمان) مي باشد.
لذا آنچه ما هميشه شاهد آن بوديم اين بوده است كه برخي از بازيگران اصلي نظام بين الملل كه از وجهي هژمونيك برخوردارند نهادينه شدن اين انقلاب را آن هم با يك جنس ديني، بر هم زننده معادلات قدرت در سطح جهاني مي دانند و از اين رو تمام تلاش خود را به كار مي برند تا روند ارتقاي استقلال اقتصادي و استقلال سياسي را در كشور كند و متوقف سازند، تا بدين طريق انقلاب را از محتواي هويتي خالي كنند.
به عبارتي ديگر مي خواهند با جدا كردن ارزش هاي هويت بخش انقلاب (استقلال سياسي و اقتصادي) از ساختار سياسي حاكم (جمهوري اسلامي) آن را در وضعيت مشروعيت زدايي قرار دهند.
به عنوان مثال آنچه كه در شرايط كنوني كشور ما به وضوح قابل مشاهده است ، حركت به سوي دستيابي به انرژي هسته اي به عنوان يك پروژه ملي ميباشد كه منطبق بر منافع ملي و بنيان آن يعني مثلث استقلال سياسي، اقتصادي و فرهنگي مي باشد.
علاوه بر اين تحقق يافتن عملي اين پروژه به كيفيت و كميت قدرت ملي خواهد افزود كه جايگاه و برد ايران را در ترتيبات منطقه اي و بين المللي دچار تحول اساسي خواهد ساخت. ليكن در واكنش به اين تحول و پيشرفت ملي آنچه كه مشاهده مي شود تصويب چهار قطعنامه بر عليه آن مي باشد تا بدان وسيله ايران از مزاياي اين پيشرفت باز بماند.
آنچه كه مي تواند مقابله (آنتي تز) اين وضعيت باشد ، اتخاذ تصميمات جسورانه و شجاعانه با اتكا به نيروهاي اجتماعي داخلي بر منابع ملي مي باشد، روندي كه اگر نباشد ،موتورمحركه توسعه درون زا به حركت در نخواهد آمد.
بنابراين اجرايقرارداد توسعه 6 فاز پارس جنوبي را نه تنها مي بايست يك نقطه عطف در تاريخ صنعت نفت دانست ، بلكه از آن بايد به عنوان يك مرحله كيفي در جهش نيروهاي اجتماعي (متخصصان و پيمانكاران) و اتكاء به سرمايه گذاري ملي و شركتهاي داخلي دانست . زيرا بناست در چارچوب اين قرارداد تاريخي، كليه مراحل اجرا و راه اندازي فازهاي باقي مانده در ميدان گازي پارس جنوبي بر عهده شركتهاي داخلي گذاشته شود و منابع مالي آن از طرق مختلف تأمين شده تا بدين وسيله تحولي عظيم در اين بخش در اجراي پروژه هاي كلان كشور به نمايش گذاشته شود كه در تاريخ صنعت نفت بي سابقه بوده است.
لازم به ذكر اين نكته نيز هست كه آنچه اين قرارداد را جدا از ويژگيهايي كه بيان شده متمايز مي سازد ، زمانبندي عمليات اين پروژه بوده كه حاكي از سياست اعتماد و خلق فرصت براي شركت ها و نيروهاي داخلي مي باشد.
به عبارت ديگر در چارچوب اين قرارداد، دولت محترم اين هدف را دنبال مي كند كه نشان دهد نيروهاي داخلي در ايران در صورت وجود زمينه هاي مناسب تا چه اندازه مي توانند كارا، خلاق و شگفتي ساز باشند.
علاوه بر اين با اجراي به موقع اين طرح عظيم تأخير به وجود آمده دولت ايران نسبت به دولت قطر در ارتباط با بهره برداري از بزرگترين ميدانگازي مشترك جهان از ميان خواهد رفت و از اين طريق دولت جمهوري اسلامي ايران نه تنها مي تواند درجه عقب افتادگي خود را جبران سازد ، بلكه مي تواند قدرت چانه زني وسياست هاي منطقه اي و بين المللي خود را نيز كار آمد كند.
توان مديريتي مجموعه صنعت نفت به ويژه شركت نفت و گاز پارس كه بخصوص در دو سال اخير به راه اندازي پروژه هايي نظير فازهاي 6، 7و8 و فازهاي 9و10 ، رشد فزاينده سرمايه گذاري در طرح هاي در دست اجرا ، تلاش براي افزايش سهم ساخت داخل تجهيزات و هم اكنون راه اندازي نيروگاه 1000 مگاواتي پارس و بالاخص انعقاد رسمي قرارداد فازهاي باقيمانده پارس جنوبي بيانگر اهتمام مديران ارشد صنعت نفت كشور در جهت تحقق اهداف دولت محترم مي باشد.
با توجه به اين نكات است كه مي توان گفت اين گام دولت محترم جناب آقاي دكتر احمدي نژاد، در راستاي تحقق آرزوهاي ديرينه ما ، هيچوقت از خاطره تاريخي ايرانيان پاك نخواهد شد.
و السلام
حسين نصرت زاده
