عباس ایروانی

بی‌تردید بسیاری از ابر بدهکاران بانکی زائیده فساد سازمان‌یافته، ساختار‌های غلط بانک‌های خصولتی، بی‌سوادی و سوء مدیریت بانکداران و یا اعمال نفوذ نهاد‌های فرا دولتی هستند. به قول بسیاری از دوستان، اصولاً مدیران بانک‌های دولتی بی‌هدف و محض رضای خدا تغییر نمی‌کنند. انتصاب می‌شوند تا برای عده‌ای کار‌هایی کنند. به نظر می‌رسد بهتر است برای جلوگیری از مصادره و بنگاهداری اجباری بانک‌ها، سیستم‌های اعتبارسنجی و نظارت‌های سختگیرانه تری برای بانک‌های کشور در نظر گرفته شود تا نه شاهد رشد قارچ گونه بدهکاران کلان بانک‌ها باشیم و نه شاهد تسویه بدهی‌ها با تصاحب سهام وثیقه.

صورت قضیه بسیار ساده است، سیستم ضعیف اعتبار سنجی بانک ها، تسهیلات سفارشی و فرمایشی به افراد متصل به حلقه‌های قدرت، زد و بند‌های غیر اخلاقی و فسادزا با مدیران رده بالای بانک‌ها و کم سوادی و بی اطلاعی بانکداران در ایران، منجر به تولید لیست بزرگی از بدهکاران کلان بانکی گردیده است.