آخرین دسته گلی که مریم به آب داد

به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، وب سایت "انجمن نجات" وابسته به اعضای جدا شده از گروهک تروریستی منافقین در گزارشی به بررسی دزدی های مختلف منافقین پرداخت.

انجمن نجات می نویسد: چرا خبر دزدیدن گل در قبرستانهای پاریس از سوی رجوی ها برای ما عجیب نیست ؟ این فاکت مشتی است نمونه خروار!!! .  وقتی در پادگان اشرف مستقر بودیم سازمان مجاهدین از اعضاء خود می خواست  تا به خانواده هایشان زنگ بزنند و بگویند که بیمار هستند و باید عمل جراحی شوند و نیاز مبرم به پول دارند به آدرسی که سازمان به خانواده ها می داد از آنها می خواستند رقم پولی را به حساب سازمان بریزند ، در حالی که موضوع بیماری اعضاء دروغ محض بود فقط از جهت اخاذی به این عمل کثیف دست می زدند.

در همین مورد خانواده های زیادی را می شناسیم که فریب خورده اند و به حساب سازمان به اعتبار بچه هایشان پول واریز کردند ، این یک نمونه از نوع دزدی ، آیا به نظر شما فرقی با سایر دزدی ها دارد؟

در سالهای 1382و 1383 در پادگان اشرف شاهد بودیم خانواده هایی که جهت ملاقات بچه هایشان به اشرف می آمدند فرماندهان سازمان افراد را توجیه می کردند که از خانواده های  خود هر میزان پولی که دارند را برای مخارج خود بگیرند ، و بعد تحویل سازمان دهند . خانواده ها هم به خاطر بچه هایشان همه دارائی شان را تقدیم می کردند غافل از این که حتی یک قرونش به جیب بچه هایشان نمی رفت ، سازمان به خاطر دریافت پول حتی عادت نداشت عین عرف جاری از اعضاء خود تشکر خالی را به جا بیاورد.

ضمن این که آن فرد باید بعدا در جلسه و نشست جمعی ، اگر لحظه ای حتی به ذهنش می زد که میزانی از آن پول را نزد خود نگه دارد را به عنوان یک فاکت ضد ارزش و یک عمل زشت و مادیگرایانه که بارقه بوروژوازی دارد را در جمع بخواند و از خود انتقاد کند ، تازه وی در قبال یک کار مثبت که مبلغ هنگفتی را به سازمان داده است بدهکار هم می شد.

دزدی در سازمان با اسم و رسم های مختلفی صورت می گیرد در خارجه هم خبر دزدیدن دسته گل ها در قبرستان پاریس توسط اعضاء فرقه که انعکاس وسیعی در روزنامه ها و سایت ها داشت را شنیدیم.

واقعیت این است فرقه برای تامین منافع اش هیچ مرزی را به رسمیت نمی شناسد در کار دیپلماسی هم با دروغ وفریب شخصیت های خارجی را به دام خودشان می کشند و با رشوه و پول باد آورده از آنها استفاده می کنند. اگر به پروسه کار مالی اجتماعی برگردیم ، شاهد بودیم فرقه برای دستیابی به پول به هر شیوه ای متوسل می شد ، مثلا در حالیکه در مناسبات درونی سازمان در عراق دست دادن هر مردی به زنان از سوی رجوی حرام شمرده می شود همان عناصر در کشورهای غربی برای کار مالی اجتماعی مجاز بودند به زنان دست بدهند تا این که پولی از مردم با دروغ و کلک و فریب بدست بیاورند با این منطق هدف وسیله را توجیه می کند ، در امر ایدئولوژیک هم با بی مرزی مصلحتی برخورد می کنند.