{mosimage}واردات بيشتر از نياز داخل ( 3 ميليون تن ) و كاهش تعرفه واردات اين محصول موجب از بين رفتن صرفه اقتصادي در توليد داخلي اين محصول گشته است . به نظر مي رسد دولت در راستاي خصوصي سازي و حمايت از صنايع داخلي ، با واگذاري واردات محصول به كارخانجات و نظارت بر آن مي تواند گام مفيدي در جهت حمايت از اين صنعت رو به زوال بردارد.
مرض قند در صنعت قند
در بحث تأمين كالاهاي مورد نياز كشورها بسته به فرهنگ مصرف هركشور چند كالا به عنوان كالاي استراتژيك تعريف مي گردند كه دولتمردان هر كشور تأمين اين نوع كالا را در اولويت كاري خود قرار مي دهند .
برخي از كالاها نيز در دنيا به طوركلي به عنوان كالاهاي استراتژيك شناخته مي شوند كه از آن جمله مي توان به گندم ، برنج وشكر اشاره كرد كه كالاهاي مذكور جزو سبد غذايي خانوار اكثركشورها مي باشند .
به گزارش بورس نيوز ؛ كالاهايي همچون گندم ، برنج و شكر از جمله كالاي اساسي و پر مصرف در كشور ما مي باشد كه برنامه ريزي هاي گوناگوني براي تأمين آنها از جمله افزايش توليد داخلي و در صورت لزوم واردات از سوي دولت صورت مي پذيرد .
در ساليان نه چندان دور، ايران به عنوان يكي از بزرگترين كشور هاي وارد كننده گندم در دنيا بشمار مي رفت كه با توجه به مسائل سياسي پيرامون كشور درپاره اي از اوقات نيز تأمين اين كالاي اساسي با مشكلات عديده اي روبرو مي شد . از همين رو مسئولين كشوراقدامات گسترده اي را در جهت اصلاح فرهنگ مصرف و افزايش توليد اين محصول انجام دادندكه در نهايت منجر به خود كفايي در توليد اين محصول گرديد . كه اين موضوع موفقيت بزرگي براي كشور بشمار مي آمد .
در همين راستا و به منظور قطع وابستگي كشور از كشور هاي خارجي براي تأمين كالاهاي استراتژيك ، برنامه ريزي هاي كلاني نيز به منظور توليد چغندر و نيشكر صورت پذيرفت و با حمايت از كشاورزان و افزايش ميزان توليد چغندر تا مرز 6 ميليون تن در سال و احداث كارخانجات توليد قند و شكر علاوه بر ايجاد اشتغال كشور تا مرز خودكفايي در توليد اين محصول پيش رفت اما جهت گيري هاي اقتصادي اخير توسط دولت و حذف تعرفه واردات قند و شكر ، اين صنعت را با مشكلات جدي روبرو كرد كه درحال حاضر به دليل افزايش بي رويه واردات اين محصول و عدم صرفه اقتصادي اين محصول در توليد اقتصادي اين محصول شاهد افت شديد توليد چغندر قند در كشور هستيم به طوريكه كشاورزان ديگر تمايلي به فعاليت در زمينه توليد چغندرقند ندارند وكارخانجات توليدي نيز به دليل واردات شكرخام ديگر انگيزه اي براي توليد ندارند.
يكي از مشكلاتي كه درحال حاضر كارخانجات توليدي قند و شكر را با مشكلات مالي فراواني روبرو كرده است عدم تغيير قيمت فروش محصول مي باشد .
قيمت پايه براي تعيين قيمت قند و شكر قيمت چغندر مي باشد كه با وجود افزايش قيمت چغندر قند مدت 2 سال است كه قيمت خريد قند و شكر توسط دولت افزايشي از خود نشان نداده است .
از سوي ديگر واردات بيشتر از نياز داخل ( 3 ميليون تن ) و كاهش تعرفه واردات اين محصول موجب از بين رفتن صرفه اقتصادي در توليد داخلي اين محصول گشته است . به نظر مي رسد دولت در راستاي خصوصي سازي و حمايت از صنايع داخلي ، با واگذاري واردات محصول به كارخانجات و نظارت بر آن مي تواند گام مفيدي در جهت حمايت از اين صنعت رو به زوال بردارد كه تاكنون هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است .
همچنين خبرهايي از افزايش نرخ خريد چغندر توسط دولت از چغندركاران به منظور حمايت از توليد اين كالا به گوش مي رسد كه در نوع خود اقدام مفيدي قلم داد مي شود ولي بايد ديد اين اقدام در حالي كه زماني كمتر از يك ماه تا زمان برداشت چغندر باقي مانده مي تواند توليد اين محصول را افزايش داده و سبب ايجاد انگيزه در بين توليدكنندگان اين محصول شود ؟!
