درمملکت بی صاحب مثال بر میدان خالیو خرکوری بدو پر است. مسؤلین زمان جنگ روحشان شادو یادخاطرشان گرامی چون در بوهران سخت از جان ومال خودشان مایه میگذاشتند تا اینکه امنیت و سرمایه های غنایم زیرخاکی وزیر زمینی به دست مسؤلین نادان که حلال وحرام قاطی کردن ورحم به صغیر و کبیر نمیکنند .آن شهیدان بودند که برای خونسا کردن میدان مین میرفتنند لباسهاوپوتین داشتن که آنهم سهمیه خودشان بود درمیآورند وتحویل انبار تدارکات میدادند میگفتند چون تان گرفتیم نوهست مال بیت المال است بگذار کسانی دیگر استفاده کنند من این البسه قبلی دارم و آنها را میپوشم بله آنها جاده را برای شماها صاف کردند اما شما همه جاده ها را نابود ودست انداز پر کردیدوهیچ خجلت هم نمیکشید مال مستضعفین که با هزار بدبختی ومشکلات باتوجه به تبلیغات شما علاغهاباترفند به بورس کشاندیدکه مقداری قرض قوله کردند بلکه بتوانند کمی رفع مشکل زندگیشان برطرف شود که رحم نمیکنید واگذارتان به شهدائ راستین.