چرا دونالد ترامپ تعرفه ها را بر علیه کشور های فقیر اعمال کرده است؟!
بورس نیوز:
به گزارش وال استریت ژورنال: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، که همواره سیاست «اول آمریکا» را در صدر برنامه‌هایش قرار داده، این بار سنگین‌ترین ضربه تجاری را نه به رقبای ثروتمند، بلکه به فقیرترین کشورهایی وارد کرده که دهه‌ها با امتیاز‌های تعرفه‌ای از سوی غرب تلاش کرده بودند سهمی از بازار جهانی داشته باشند. در گذشته، بسیاری از کشور‌های در حال توسعه تحت سازوکار‌هایی همچون «نظام ترجیحات عمومی» از معافیت یا تخفیف‌های تعرفه‌ای برخوردار بودند. این امتیاز‌ها عملاً امکان می‌داد کالا‌های تولیدی کشورهایی، چون بنگلادش، کامبوج یا ویتنام بدون هزینه سنگین وارد بازار آمریکا شوند. اما اکنون این در‌ها بسته شده و کشور‌های فقیر با تعرفه‌هایی دو تا سه برابر شرکای ثروتمند آمریکا مواجه‌اند.
فقرا زیر تیغ ترامپ
در حالی که ژاپن، کره‌جنوبی و اروپا تنها با تعرفه ۱۰ تا ۱۵ درصدی روبه‌رو شدند، کالا‌های بنگلادش، ویتنام و آفریقای جنوبی مشمول تعرفه‌های بالای ۲۰ درصد شدند. میانمار و لائوس با نرخ حیرت‌آور ۴۰ درصد جریمه شدند؛ اقدامی که صادرات محدود آنها به آمریکا را به مرز نابودی می‌کشاند. هند نیز، به‌دلیل تداوم واردات نفت روسیه، با تعرفه ۵۰ درصدی روبه‌رو شده است. در این میان، کشور‌های ثروتمند عربی مانند عربستان، قطر و امارات به‌دلیل روابط سیاسی نزدیک با ترامپ تنها تعرفه پایه ۱۰ درصد را پرداخت می‌کنند.
آفریقا و آسیا در معرض پتک ترامپ
تأثیر این تصمیمات در صنایع کشور‌های فقیر به‌خوبی مشهود است. کامبوج که عمده صادراتش پوشاک است، با تعرفه ۱۹ درصدی روبه‌رو شد؛ نرخی که برای صنعتی با حاشیه سود اندک می‌تواند ویرانگر باشد. اندونزی، به‌عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده آناناس کنسروی جهان، انتظار دارد تقاضای آمریکا به‌شدت کاهش یابد؛ چراکه تولیدکنندگان نمی‌توانند قیمت را پایین بیاورند و این بار سنگین بر دوش مصرف‌کنندگان آمریکایی خواهد نشست. آفریقای جنوبی نیز، صادرکننده عمده پلاتین، خودرو و مرکبات، با تعرفه ۳۰ درصدی مواجه شده است؛ این در حالی است که مرکبات این کشور در فصل‌هایی وارد آمریکا می‌شوند که بازار داخلی خالی است و عملاً رقیب کشاورزان آمریکایی محسوب نمی‌شوند.
ماجرایی که فراتر از اقتصاد است!
اقتصاددانان و دیپلمات‌ها هنوز دلیل مشخصی برای این رفتار گزینشی پیدا نکرده‌اند. بااین‌حال، الگو‌ها نشان می‌دهد قدرت مالی و ملاحظات ژئوپلیتیک نقش تعیین‌کننده دارند. کشورهایی، چون ژاپن و کره‌جنوبی با وعده سرمایه‌گذاری صد‌ها میلیارد دلاری در آمریکا توانسته‌اند فشار تعرفه‌ای را کاهش دهند. کشور‌های نفت‌خیز متحد ترامپ نیز از بدترین ضربه‌ها مصون مانده‌اند. در مقابل، کشورهایی که یا روابط نزدیک با چین دارند یا مورد خشم سیاسی ترامپ هستند، با تعرفه‌های شدیدتر مواجه شده‌اند. برزیل نمونه‌ای روشن است؛ برخی محصولات این کشور از جمله قهوه با تعرفه ۵۰ درصدی مواجه شدند، به بهانه پرونده‌های سیاسی داخلی و فشار بر شرکت‌های فناوری آمریکایی.
ترامپ و مبارزه با تجارت آزاد
این سیاست عملاً فلسفه وجودی تجارت آزاد و نظام «کمک به فقیرترها» را وارونه کرده است. بسیاری از کشور‌های در حال توسعه اکنون ناچارند برای کالاهایشان بازارهای جدیدی پیدا کنند؛ اما رقابت در اروپا و آسیا بسیار شدید است و توان مالی آنها برای لابی یا سرمایه‌گذاری در آمریکا محدود. به بیان دیگر، جنگ تعرفه‌ای ترامپ بیش از آنکه غول‌های اقتصادی جهان را نشانه گرفته باشد، معیشت میلیون‌ها کارگر کم‌درآمد در کشور‌های فقیر را هدف قرار داده است.
اگرچه ترامپ تعرفه‌ها را با شعار حمایت از کارگر آمریکایی توجیه می‌کند، اما واقعیت این است که هزینه نهایی این سیاست‌ها را هم تولیدکنندگان فقیر در آسیا و آفریقا می‌پردازند و هم مصرف‌کنندگان آمریکایی که باید برای کالا‌های روزمره‌ای مانند پوشاک یا آناناس کنسروی پول بیشتری بدهند. چماق تجاری ترامپ بیش از آنکه دشمنان اقتصادی آمریکا را متضرر کند، هم‌پیمانان فقیرش را به حاشیه رانده است.
