شفاف:مسئله فرهنگ از دیرباز در ایران به عنوان سرزمین مهد و تمدن وجود داشته و در لایه های زندگی مردم ردپای آن به وضوح قابل مشاهده است و البته بخشی از این فرهنگ به حجاب و عفاف باز می‌گردد.
حجاب و عفافی که مدت هاست به یکی از چالش های بزرگ فرهنگی کشور تبدیل شده و همه ساله بودجه های کلانی برای بهبود اوضاع آن اختصاص داده می شود.
بودجه هایی که انگار تنها هزینه می شوند، بدون اینکه فایده خاصی داشته باشند و به نظر می رسد حتی تصویب قانون حجاب و عفاف و برخورد نیروی انتظامی با بد حجابی نیز نتوانسته در این زمینه راهگشا باشد.
هر سال تابستان و فصل گرما که می آید، حضور بدحجابان در جامعه بیشتر نمود پدا می کند.انگار گرمای هوا بهانه ای می شد برای پوشش نامناسب برخی دختران و پسران جوان.پوششی که شایسته فرزندان ایران اسلامی نیست.
در این میان اکثریت سیاسیون مقصر اصلی وضعیت فرهنگ حجاب در کشور را دولت نهم و دهم می دانند چرا که با تصویب شدن قانون حجاب و عفاف در سال 84 ، هنوز وضعیت آنطور که مورد انتظار بود بهبود نیافته است.
این در حالی است که دولتی ها مدعی هستند، فرهنگ حجاب را به خوبی در جامعه گسترش داده اند و قانون حجاب و عفاف را نیز کامل اجرایی کرده اند.
همین چند وقت پیش بود که سيد محمد حسيني وزير ارشاد گفته بود: «ما در خارج هم بر حجاب نظارت مي‌كنيم چه برسد به داخل!» که این امر نشان از ادعای دولتی ها مبنی بر کنترل وضیت حجاب در جامعه دارد با ین حال آنچه در سطح جامعه پیداست حکایت متفاوتی دارد و تایید کننده این سخنان وزیر ارشاد نیست.
در هر حال، آنچه که به عنوان قانون عفاف و حجاب در سال ۱۳۸۴ از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد و وظایف و فعالیت‌های نهاد‌ها و دستگاه‌های مختلف را مشخص کرد،که بخشی از این زمینه برای تحقق اهداف متعالی در مقوله عفاف و حجاب است وبنا بر نظر بسیاری از سیاسی ها و فرهنگی های کشور در اجرای این قانون توسط دولتی ها و نهاد اجرایی کوتاهی شده است.
در این قانون سیاست‌ها و راهکارهایی چون در اولویت‌قرار دادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه‌های دستگاه‌های اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بدحجابی و ابلاغ روش‌های اجرایی و تعیین ضوابط و هنجارهای روشن در مورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش‌های رسمی و اداری کشور مورد توجه قرار گرفته است.
بر اساس این قانون نظارت بر رعایت حریم حجاب و عفاف در سازمان‌های دولتی و عمومی و نظارت و تاکید بر ضرورت رعایت سادگی و پوشش و فرم‌های اسلامی و حضور ساده و بی‌آرایش در محیط کار به دلیل تاثیر منفی بر مراجعان و تعریف استانداردهای فرهنگی مناسب برای ترویج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ دینی و ملی و فراهم‌کردن زمینه‌های لازم برای ترویج الگوهای مناسب پوشش اسلامی توسط نهادهای الگو ده باید در اولویت کارهای دستگاه‌های مختلف کشور قرار گیردکه با نگاهی به وضعیت بسیاری از ادارات و سازمان های دولتی و غیر دولتی کاملا مشخص است که این بند از این قانون هر گز اجرای مناسبی نداشته است.
در این قانون هم‌چنین ایجاد مراکز و موسسات متعدد با هدف الگوسازی، ارایه مدل‌های مناسب و متنوع و ایجاد رقابت سالم در زمینه بین افراد، وضع قوانین و مقررات لازم برای اصلاح وضعیت پوشش در جامعه، گسترش و تقویت مراجع قانونی برای ترویج پوشش اسلامی در جامعه، اصالت‌بخشی به فرهنگ عفاف از طریق محصولات متنوع فرهنگی، هنری متناسب و رعایت حجاب و حفظ شئون اسلامی از سوی مدیران، مسوولان حکومتی و خانواده‌های آنان و تدوین شاخص‌هایی در این زمینه برای گزینش مدیران در اولویت قرار گرفته استاما کافی است سری به میدان 7 تیر یا سایر مراکز فروش مانتو زد تا متوجه شد که اثری در الگو سازی و ارائه الگوهای مناسب نیست و خریداران بعضا مجبور به خرید مدل های بازار می شوند.
مدل هایی که با فرهنگ اسلامی- ایرانی کشور منطبق نیست و کاملا مشخص است که نظارتی بر تولید مدل های اسلامی صورت نگرفته است.
اما در حالی که اکثریت نمایندگان مجلس و استادان حوزه فرهنگ اسلامی نسبت به کم کاری دولت در اجرای قانون حجاب و عفاف انقاد دارند، علی مطهری نماینده مردم تهران در این زمینه پیشتاز است و انتقادات تندی نسبت به دولتی ها دارد.
وی که در مجلس هشتم نیز باراها در این خصوص از دولت انتقاد کرده بود، در آخرین اظهارات خود جریان انحرافی را دلیل بی توجهی دولت به مقوله فرهنگ حجاب دانست و گفت: «دولت نگاه خاصی در برخورد با مسائل فرهنگی دارد که سیاست‌گذاری آن توسط آقای مشایی انجام می‌شود که او هم از حمایت رییس‌جمهور برخوردار است این در حالی است که وزیر باید تابع اسلام باشد نه نظر آقای مشایی.»
وی افزود: «دولت در برخی موارد سیاست‌های خلاف نظر مراجع و سیاست‌های کلی نظام دارد و در واقع مهم‌ترین مشکل بی‌اعتقادی دولت به وظیفه نظارت موثر در امور فرهنگی است. این یک مشکل اساسی در کشور است که رییس‌جمهور خیال می‌کند با اتکای به آرای مردم می‌تواند سیاست‌های خود را اجرا کند، در حالی که رییس‌جمهور مجری سیاست‌های کلی نظام است هرچند خودش مخالف باشد.»
البته با توجه به اظهارات پیشین اسفندیار رحیم مشایی رئیس دفتر جنجالی رئیس جمهور و قرار دادن فرهنگ ایرانی در مقابل فرهنگ اسلامی این سخنان علی مطهری چندان هم بیراه به نظر نمی رسد.
در هر حال ، در تمدن ایرانی – اسلامی «حجاب» پیشینه دیرینه دارد و سابقه آن به قبل از ورود اسلام می‌رسد و در تعالیم اسلامی نیز پدیده‌ای مذهبی و ارزشی محسوب می‌شود که لازمه پرداختن به آن بسترسازی در زمینه‌های فرهنگی – اجتماعی است
.علی مطهری نیز تنها کسی نبوده و نیست که به اجرای نصفه و نیمه قانون حجاب و عفاف انتقاد دارد و بسیاری از سیاسیون و مردم نیز به وضعیت حجاب در جامعه معترضند و مسلما فرهنگ حجاب با شعار در جامعه نهادینه نمی شود بلکه نیاز به عمل و بستر سازی فرهنگی دارد و بی تردی برخورد نیروی انتظامی نیز به تنهای در این زمینه راهگشا نخواهد بود.
قانون حجاب و عفاف نیاز به اجرای درست دارد، امری که با وجود شعارها در دولت نهم و دهم همچنان در انتظار عمل است.
ارسال نظر
اخبار روز
خبرنامه
نظرسنجی
نظر شما درباره نحوه واگذاری سهام دو تیم استقلال و پرسپولیس چیست؟