الف:کمتر از یک هفته به انتخابات مانده است. در این بین نوع نگاه دولت به انتخابات و کاندیداها تا حدی مبهم به نظر می رسد. بدون شک کاندیدای اصلی دولت اسفندیار رحیم مشایی بود که با ردصلاحیت، دست دولت از کاندیدایی که تصور می کرد حداکثری باشد، کوتاه شد. اما در بین افرادی که در حال حاضر در صحنه رقابت حضور دارند، هستند کسانی که با همان افکار، شیوه و روش احمدی نژاد معتقد به حکومت داری هستند. سعید جلیلی فردی است که در بین کاندیداهای موجود بیشترین قرابت را با محمود احمدی نژاد دارد. در این مطلب تلاش شده است تا از دو منظر نظری و اجرایی به تشابهات این دو اشاره گردد و در نهایت نوع تاکتیک احتمالی دولت برای حمایت از جلیلی مورد بررسی قرار گیرد.
عرصه گفتمانی
به لحاظ گفتمانی، سعید جلیلی با محمود احمدی نژاد اشتراکات فراوانی دارند. اتاق فکر سعید جلیلی در این انتخابات تا حدودی همان افراد محمود احمدی نژاد در سال 4831 هستند. مبدأ یکسان فکری باعث شده که به وضوح می توان مشاهده نمود که جلیلی از همان ادبیات و تاکتیک های دولت که منجر به پیروزی در هشت سال پیش شد، بهره می گیرد.
اگر کاندیداهای موجود را بر اساس دیدگاه و نظرشان نسبت به شرایط امروز جامعه تقسیم بندی نمائیم، سعید جلیلی ضمن رضایت نسبی از وضع موجود، خواهان شدت گرفتن و ادامه کار بر همین مبنا و مسیر می باشد.
در عرصه اقتصادی، جلیلی همانند احمدی نژاد بدون مشخص نمودن تئوری ها، راهبردها و برنامه های اقتصادی خود، تنها به یک سری کلیات اشاره می نماید. از نکاتی که در طول این دو یا سه هفته ای که جلیلی به ارائه دیدگاه های خود در عرصه های مختلف پرداخته می توان به اشتراکات گفتمانی هر دو نفر به وضوح دست یافت. یکی از ویژگی های هر دو حمله به سیستم بانکی می باشد.
حمله به سیستم بانکی و نارضایتی از نحوه عملکرد سیستم بانکی از سوی احمدی نژاد مطرح شد، «به طوری که از وی چهره ای بانک ستیز ارایه شد ولی در دوران ریاست جمهوری وی موسسات مالی و بانکهای غیر دولتی تا حدی توسعه پیدا کردند که باعث وحشت کارشناسان اقتصادی شد»، سعید جلیلی نیز با پیش کشیدن بحث معوقات بانکی که در اختیار افرادی معدودی است، به نوعی همان گفتمان را تداعی می کند. تکرار گفتمانی که هشت سال پیش آغاز شد، نشان دهنده این است که نوع نگاه و ورود دولت به این موضوعات در صورت پیروزی تداوم خواهد یافت.
زیر سوال بردن عملکرد دولت های گذشته از دیگر مشترکات این دو می باشد. ایجاد فضای دو قطبی و سیاه- سفید سر لوحه کار این افراد قرار دارد. معاون جلیلی تا به حال، چندین نوبت با اتخاذ موضع گیری های علنی به حمایت از سیاست های دولت فعلی و تخطئه دولت های قبلی پرداخته است. باقری در همایش انتخاباتی دانشگاه تربیت مدرس در ستایش از دولت فعلی می گوید: « این دولت جریان کشور را به مسیر اصلی انقلاب بازگردانده است و ارزشهای انقلاب احیا شد. البته در یکی دو سه سال یکسری حاشیه هایی برای دولت ایجاد شد و در این فضا نیز عده ای سعی کردند بار دیگر رجعتی که بعد از جنگ داشتیم صورت بگیرد.»
جلیلی ضمن معتقد بودن به شیوه سفرهای استانی درباره دلیل این سفرها چنین می گوید:«در سفرهای استانی گامهای موثر و خوبی برداشته شد اما این گامها برای کوتاه مدت خوب است و باید سفرهای وزراتخانه ای نیز انجام شود. هر وزارتخانه باید بر روی مسائل مربوط به خود تمرکز داشته باشد و در آن بخش جلو رانت خواری را بگیرد و به مشکلات مردم رسیدگی کند.»
نوع ادبیات استفاده شده این افراد در عرصه سیاست خارجی نیز بسیار بهم نزدیک می باشد. به عنوان مثال، جلیلی و احمدی نژاد هر دو به اتخاذ شیوه یکسانی برای پیشبرد سیاست هسته ای اعتقاد دارند.
در موضوع هسته ای، تاکید بر تعامل بیش از حد و جلب رضایت کشورهای غربی در دوران گذشته که باعث حذف صورت مساله و برچیدن موضوع شد در دوره بعد به تاکید بر تقابل و عدم انعطاف پذیری منجر شد. نکته مهم این می باشد که دست یابی به انرژی هسته ای باید با کمترین هزینه برای کشور همراه باشد ولی اگر با هزینه های سرسام آور، تحریم های گسترده و ایجاد مشکلات اقتصادی عدیده همراه شود پس در این بین وظیفه و هنر دستگاه دیپلماسی ما چه می باشد و البته ناگفته پیداست که این حرف به هیچ وجه به معنای کوتاه آمدن از حقوق به حق هسته اي نيست.
در عرصه سیاست داخلی اعتقاد به دوقطبی سازی جامعه و مسئولان در نزد هر دو وجود دارد. معتقد بودن به این رویکرد باعث خواهد شد که گسست های ایجاد شده در عرصه سیاسی تداوم یابد. عدم اعتقاد به جریانات سیاسی در چارچوب قانون و احترام به تنوع و تکثر جامعه در نزد هر دو فرد به شکل گیری فضای عدم نقادی و ادامه سیاست های اشتباه منجر خواهد شد.
همچنین عدم اعتقاد احمدی نژاد به جریانات سیاسی باعث شد که از تجربیات دولت های گذشته استفاده نگردد و گذشت زمان نشان داد که دولت برای بکارگیری از افراد، گرچه نوع گروه فرد برای او اهمیت چندانی ندارد، اما با دور زدن تعهد و تخصص به کسانی اهمیت می دهد که ارادت شخصی به او داشته باشند و این افراد به تنها چیزی که فکر می کردند حرکت در راستای منافع کوتاه مدت بود.
عرصه اجرایی
در عرصه اجرایی می توان به حمایت نزدیکان دولت احمدی نژاد از سعید جلیلی اشاره نمود. در همایش های، سعید جلیلی تعدادی از طرفداران، نزدیکان احمدی نژاد و اعضای سابق دولت حضور جدی داشتند. از جمله این افراد می توان به حمید رسایی و مهدی کوچک زاده (که به طرفداری از دولت در مجلس شورای اسلامی شهره هستند)، سید محمد حسینی(وزیر ارشاد اسلامی)، علیرضا علی احمدی( وزیر پیشین آموزش و پرورش) اشاره نمود.
از خاطرمان نرود که مرز بین افراد ذکر شده با مجموعه حلقه انحرافی نزدیک به رئیس جمهور چندان مشخص نیست و آنها هیچ وقت نخواستند خط و خطوط خود را با برخی افراد مسئله دار مشخص نمایند. به این موارد می توان به ساختن فیلم سعید جلیلی توسط شمقدریِ پسر اشاره نمود، در حالی که پدر او فیلم انتخاباتی احمدی نژاد را ساخته بود.
نوع حمایت از جلیلی
حال سوالی که در این جا مطرح می شود نوع و چگونگی حمایت دولت از سعید جلیلی می باشد. در این باره می توان به سه تاکتیک زیر اشاره نمود:
حمایت علنی
احتمال ورود مستقیم احمدی نژاد و حلقه اول نزدیک به وی (مشایی، بقایی، رحیمی و...) با توجه به فرصت اندک باقیمانده دشوار است گرچه به نظر می رسد خود دولت نیز چندان به علنی نمودن حمایت های خود در این زمینه رغبتی نداشته باشد.
در صورت بکارگیری این روش تیم جلیلی با مشکلات جدی روبه رو خواهد شد. در صورت حمایت علنی، جلیلی کاندیدای دولت لقب خواهد گرفت و بالطبع باید جوابگوی مشکلات عدیده ایجاد شده در زمینه های اقتصادی، سیاست خارجی، فرهنگی و ... توسط دولت باشد.
مشکل دیگری که حمایت علنی بوجود می آورد احتمال و ظن وجود ارتباط با حلقه انحرافی می باشد. امری که در این چند ساله خود جلیلی راجع به این قضیه موضع گیری نداشته؛ اما در روزهای اخیر که برخی او را منتسب به جریان مشایی دانستند تلاش نمود تا خود را از این اتهام مبرا نگه دارد.
حمایت موثر و خاموش
این تاکتیک در دو سطح می تواند اتفاق بیفتد. در این روش حلقه اول دولتی ها چندان موضع گیری در قبال کاندیداها اتخاذ نمی کنند اما حمایت افراد و وزرای دولت از جلیلی به وضوح ادامه و شدت خواهد یافت. در این حالت دولت از طرفداران و افراد خود در سراسر کشور می خواهد که به ستادهای جلیلی کمک کنند و نیروهای خود را در تمامی استان ها برای پیروزی جلیلی بسیج نماید.
حمایت موثر و تخریبی
این نوع حمایت به شکلی خواهد بود که به جای کمک به کاندیدای مورد نظر، در روزهای آخر تاکتیک ضربه زدن به گزینه هایی انتخاباتی که همزمان بیشترین فاصله را با محمود احمدی نژاد دارند و احتمال رای آوری آنها نیز طبق نظرسنجی ها بالا می باشد، سرلوحه کار قرار می گیرد.
در این روش با تخریب، باعث ریزش آرای کاندیداهای اصلی می شود و سبب ساز شکسته شدن آرا یا انتقال رای به کاندیدای مورد حمایت دولت خواهد شد. تاکتیکی که محمود احمدی نژاد نشان داده در آن تبحر فوق العاده ای دارد و در سال های 84 و 88 از آن استفاده نمود. این اتفاقی بود که در جریان رقابت های انتخاباتی مجلس نهم نیز اتفاق افتاد.
ارسال نظر
اخبار روز
خبرنامه
نظرسنجی
نظر شما درباره نحوه واگذاری سهام دو تیم استقلال و پرسپولیس چیست؟