دلایل افزایش قیمت میوه چیست؟
به گزارش بورس‌نیوز، به نقل از مشرق، این روزها بازار میوه در خیابان‌های تهران، مشهد، اصفهان و سایر شهرهای بزرگ حال و هوای عجیبی دارد. مغازه‌داران در انتظار مشتریان ایستاده‌اند، اما بسیاری از خریداران تنها با نگاهی به قیمت‌ها، بدون خرید، محل را ترک می‌کنند.
قیمت هر کیلو گیلاس در برخی مناطق به ۳۲۰ هزار تومان رسیده است و زردآلو و هلو نیز بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومان در نوسان هستند. حتی موز وارداتی که زمانی میوه‌ای در دسترس بود، حالا با قیمت بالای ۱۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. سیب و پرتقال، که زمانی میوه‌های همگانی محسوب می‌شدند، اکنون برای برخی خانواده‌ها به کالایی خاص تبدیل شده‌اند.
نرگس عباسی، معلم بازنشسته‌ای از تهران، می‌گوید: «قبلاً با ۵۰ هزار تومان یک کیسه میوه می‌خریدیم، اما حالا همان مقدار پول برای خرید چند عدد میوه کافی است. نوه‌هایم می‌پرسند چرا میوه نداریم، چه باید بگویم؟»
دلایل گرانی میوه چیست؟ کارشناسان کشاورزی و بازار به دلایل متعددی برای جهش قیمت میوه اشاره می‌کنند. خشکسالی‌های مکرر، کاهش تولید به دلیل کمبود آب، هزینه‌های بالای حمل‌ونقل، افزایش نرخ نهاده‌های کشاورزی و بسته‌بندی، نبود نظارت بر دلالی‌ها و سیاست‌های ناپایدار ارزی، همگی در شکل‌گیری این بحران مؤثر بوده‌اند.
رضا صادقی، کارشناس بازار کشاورزی، می‌گوید: «مشکل اصلی، عدم توازن بین عرضه و تقاضاست. محصولات عمدتاً در اختیار دلال‌ها قرار می‌گیرند و کشاورز سهم ناچیزی از سود فروش دارد. در این میان، مصرف‌کننده نهایی بیشترین فشار را متحمل می‌شود.»
برای کنترل وضعیت، بسیاری از متخصصان بر ایجاد زنجیره تأمین شفاف از تولید تا مصرف تأکید دارند. راهکارهایی همچون کاهش هزینه تولید، حذف واسطه‌ها، توسعه فروش مستقیم از باغداران به مردم از طریق بازارچه‌های محلی، تنظیم دقیق‌تر واردات و صادرات و حمایت از کشاورزان در تأمین تجهیزات و آب از جمله پیشنهادهای کارشناسان است.
همچنین، نظارت دولت بر قیمت‌گذاری و توزیع، ایجاد سامانه‌های شفاف قیمت‌گذاری و تشویق به تولید میوه‌های بومی و مقاوم به خشکسالی، از دیگر راهکارهای مطرح‌شده است.
میوه، زمانی بخشی جدایی‌ناپذیر از سفره ایرانی بود؛ نه کالایی لوکس. اما اکنون بسیاری از خانواده‌ها مجبورند بین خرید میوه و سایر اقلام ضروری یکی را انتخاب کنند. اگر این روند ادامه یابد، فاصله بین مردم و تغذیه سالم بیش از پیش خواهد شد.
در این شرایط، پاسخگویی نهادهای مسئول و سیاست‌گذاری مبتنی بر عدالت و شفافیت نه‌تنها لازم، بلکه ضروری است—پیش از آنکه «میوه» تنها یادگاری از گذشته برای نسل‌های آینده باقی بماند.
انتهای پیام/
